နာမည္တပ္ၿပီး မေျပာပါဘူး

နာမည္တပ္ၿပီး မေျပာပါဘူး

က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္ ေတာ္လွန္ေရးသမားလား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားလား၊ ဘာသာေရးသမားလား၊ စာ သမားလား၊ ကဗ်ာသမားလား၊ ေဝဘန္ေရးသမားလား၊ ပညာေရးသမားလား၊ ဓါတ္ပုံသမား လား၊ သတင္းသမားလား ဆိုတာ ေတြးၾကည့္ေနမိတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးလုပ္သလားေမးရင္ လုပ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္လားေမးရင္ လုပ္တယ္။ ဘာသာ ေရးလုပ္လားေမးရင္ လုပ္တယ္။ စာေရးလားေမးရင္ ေရးတယ္။ ကဗ်ာေရးလားေမးရင္ ေရး တယ္။ ေဝဘန္ေရးလုပ္လားေမးရင္ လုပ္တယ္။ ပညာေရးလုပ္လားေမးရင္ လုပ္တယ္။ ဓါတ္ပုံ ရိုက္လားေမးရင္ ရုိက္တယ္။ သတင္းေရးတာ သတင္းယူတာလုပ္လားေမးရင္ လုပ္တယ္။
သမား လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
သမားဆိုတဲ့ ဂုဏ္က၊ အဓိပၸါယ္က အရမ္းေလးနက္တယ္။ တာဝန္လည္းႀကီးတယ္။ သမားဆိုတဲ့ ႀကီးမားေလးလံတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ယူထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ(ေလးစားအားကိုးထိုက္သူ) အားလုံးကို က်ဳပ္အႀကီးအက်ယ္ကိုေလးစားတယ္။
သမားဆိုတာ အရာရာတိုင္း၌အထူးနားလည္တတ္ၾကြမ္း၍ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္မႈျဖင့္ မွန္ကန္ ေကာင္းမြန္စြာအက်ိဳး ေဆာင္သူလုိ႔ က်ဳပ္နားလည္ထားတယ္။ (က်ဳပ္နားလည္မႈ လြဲေနရင္ျပင္ ေပးပါ) ဒါကလည္း က်ဳပ္ဦးေဏွာက္ ေကာင္းေကာင္းမဖြံ႔ၿဖိဳးေသးခင္တုန္းက ၾကားနာသင္ယူခဲ့ရတဲ့ သြန္သင္မႈေတြကို ဦးေဏွာက္ကအခုထက္ထိ လက္ခံထားေနလို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
က်ဳပ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ဆရာကို ၾဆာ (ဆလိမ္ယယစ္ေရးခ်) လို႔ေရးတယ္ဗ်။ က်ဳပ္အလယ္တန္းကိုေရာက္ေတာ့ ၾဆာ လို႔မေရးေတာ့ပဲ ဆရာ (ဆလိမ္ေရဆ ရေကာက္ေရး ခ် ရာ) ဆိုၿပီးျဖစ္လာတယ္။ က်ဳပ္က က်ဳပ္အတန္းပိုင္ဆရာကို ေမးလိုက္တယ္။
အဲဒီတုန္းက က်ဳပ္ ေရႊနတ္ေတာင္ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ အလယ္တန္း၊ က်ဳပ္အတန္းပိုင္ ဆရာက မြန္အမ်ိဳးသား၊ သူရွင္းျပတာက ေတြးဆတဲ့ေနရာမွာ၊ ရာတဲ့ေနရာေတြမွာ ကိုယ့္ထက္ ပိုေတာ္တဲ့လူ၊ ပိုမွန္တဲ့လူကို ဆရာလို႔ေခၚတယ္၊ဒါေၾကာင့္ၾဆာအစား ဆရာလို႔ေျပာင္းေရးတာ။
က်ဳပ္က ထပ္ေမးလိုက္ေသးတယ္ ဒါဆိုရင္ သူငယ္တန္းသင္ပုန္းႀကီးဖတ္စာထဲက ခဏခဏ၊ လာသာလာပါ၊ ဆရာသမား၊ ပထမထား၊ ဆိုတဲ့ အထဲက ဆရာသမားဆိုတာကေကာ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္လဲ လို႔ေမးေတာ့၊ က်ဳပ္ဆရာက ဆရာသမားဆိုတာ ဆရာ့ရဲ့ ဆရာ၊ ဆရာထက္ေတာ္ တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို ေခၚတာျဖစ္တယ္။ (အရင္တုန္းက ဆရာေတြက နာသုံးနာနဲ႔ဆရာလုပ္ေနတာ)
ထားလိုက္ပါေလ။ ဒါကေတာ့ ၾကာလည္းအေတာ္ေလးကို ၾကာခဲ့ၿပီး၊ ခပ္ေဝးေဝးမွာ က်န္ရစ္ခဲ့ ပါၿပီ။ က်ဳပ္စဥ္းစားေနတာက သမားဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈံးေလးပါ။
ေတာ္လွန္ေရးသမားဆိုရင္ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အရာတိုင္းကိုအထူးနားလည္တတ္ ၾကြမ္းၿပီး ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္စြာနဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္အက်ိဳးျပဳတဲ့လူမ်ိဳးျဖစ္ရပါတယ္။
အဲဒီလိုပဲ ဘာသာေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ သတင္းသမား၊ ကဗ်ာသမား၊ ဓါတ္ပုံသမား၊ ေဝ ဘန္ေရးသမား စသည္ျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သမားလို႔ခံယူထားသူေတြ၊ ကိုယ္ခံယူထားတဲ့ ဂုဏ္ ပုဒ္ကို ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ဂရုတစိုက္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားဘို႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။
သတင္းသမားတေယာက္အေနနဲ႔ သတင္းတခုသြားယူမယ္ ဆိုပါေတာ့။
အဲဒီသတင္းက လတ္တေလာ တဘက္ရန္သူကိုတန္ျပန္ထိုးႏွက္ႏိုင္တဲ့ သတင္းတပုဒ္ျဖစ္ ေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကို မမွန္မကန္ေျပာဆိုထားတာေတြကိုေခ်ပဘို႔ ဘယ္လိုလုပ္တင္ျပရ မလဲဆိုတာ သတင္းသမားမွန္ရင္ သေဘာေပါက္ရပါတယ္။ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြေပါ့။
ေတာ္လွန္ေရးသမားတေယာက္အေနနဲ႔ သတင္းဌာနတခုခုကို သတင္းေပးမယ္ဆိုပါစို႔။
အဲဒီသတင္းက လတ္တေလာ တဘက္ရန္သူကိုတန္ျပန္ထိုးႏွက္ႏိုင္တဲ့ သတင္းတပုဒ္ျဖစ္ ေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကို မမွန္မကန္ေျပာဆိုထားတာေတြကိုေခ်ပဘို႔ ဘယ္လိုသတင္းေပးရ မလဲဆိုတာ ေတာ္လွန္ေရးသမားမွန္ရင္ သေဘာေပါက္ရပါတယ္။ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြေပါ့။
ကရင္တေယာက္စီက ဗမာသတင္းသမားက သတင္းယူမယ္ဆိုရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဗမာတေယာက္စီ က ကရင္သတင္းသမားက သတင္းယူမယ္ဆိုရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကားမွာစကားျပန္ေလးထားၾကပါ။
ဘာသာစကားမၾကြမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ ျပင္ရမလြယ္တဲ့ႀကီးမားတဲ့ အမွားအယြင္းေတြၾကဳံရတတ္ပါ တယ္။
ဗမာက ကရင္စကားမတတ္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကရင္က ဗမာစကားမတတ္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စကားျပန္နဲ႔ ဘာသာျပန္တယ္ဆိုေစဦး၊ အေသအျခာ တည္းျဖတ္ရပါေသးတယ္။ (ရုပ္သံ)
ဗမာလို မတတ္တေခါက္ေျပာတတ္တဲ့ ကရင္တေယာက္စီက ရလာတဲ့သတင္းကို ဘာမွတည္း ျဖတ္မေနပဲတင္တဲ့သတင္းဆိုရင္ ဒီသတင္းတင္တဲ့သူဟာ သတင္းသမားဆိုရင္ သူ႔သတင္းဟာ ဗမာစစ္အစိုးရကို တနည္းမဟုတ္တနည္း ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳေနသလို ဒီမိုကေရစီနဲ႔လူ႔ အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲဝင္ေနသူေတြအတြက္ ေနာက္ေက်ာက မျမင္ရတဲ့ဓါးျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ကာ ကရင္ေတြ သတင္းဌာနကို(အဂၤလိပ္၊ ဗမာ၊ ထိုင္း၊ ဂ်ပန္၊ ဂ်ာမဏီ၊ ျပင္သစ္) သတင္း ေပးခ်င္သပ ဆိုရင္ သက္ဆိုင္ရာဘာသာစကားၾကြမ္းက်င္တဲ့ စကားျပန္ကိုသုံးၾကပါ။
တရုတ္သမၼတေတာင္မွ စကားျပန္နဲ႔ေျပာေနေသးတာပဲ၊ ရွက္စရာမလိုပါဘူး၊ မမွားဘို႔အေရးႀကီးတယ္။

ေအး ဘယ္သူေတြမွားတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ နာမည္တပ္ၿပီး ေျပာမေနေတာ့ဘူး ငါမမွားပဲနဲ႔ ငါ့ကိုေျပာေနတာမ်ားလား မသိဘူးဆိုၿပီး မွန္တဲ့သူေတြက မလုံမလဲ မျဖစ္ၾကနဲ႔။
မွားတဲ့အထဲမွာ ငါပါေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါ့ကိုေျပာတယ္လို႔မွတ္။

အနီေရာင္စာလုံးေတြကို http;//kyawtheinkha.blogspot.com ကေန ကူးယူေဖၚျပထားတာပါ။

မင္းစိုးစံ
(အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)