ဂုဏ္သိကၡာ

ဂုဏ္သိကၡာ

အခန္း(က)

“သမီး…..ေရေႏြးဆူၿပီလား....?”
“ဟုတ္ကဲ့အေဖ…အခုေလးတင္လၻက္ေျခာက္ခပ္ထားလိုက္တယ္...”
ဖိုးတုတ္သည္အိမ္ေရွ႕ခန္းမွ မီးဖိုေဆာင္အတြင္းသို႔၀င္လာ၏။
ဖိုခေနာက္ေပၚရွိထမင္းအိုးထဲမွ ထမင္းၾကမ္းကိုပန္းကန္အတြင္းသို႔ ခူးထည့္လိုက္ၿပီး
ခုံ၀ိုင္းေပၚရွိ မေန႔ညကင႐ုပ္သီးမႈန္႔ပါ႐ုံေလးေဖ်ာ္ထားသည့္ ငါးပိရည္လက္က်န္ကိုထမင္း
ေပၚသို႔ ဆမ္းခ်လိုက္သည္။
လက္က်န္ေၾကာင္လွ်ာသီးမီးဖုတ္ျဖင့္ ကတိုက္က႐ိုက္စားေလ၏။
ေရေႏြးၾကမ္းျဖင့္ ထမင္းကိုေမွ်ာခ်လိုက္သည္၊ ပူလိုက္သည့္ေရေႏြး လွ်ာကၽြတ္မတတ္။
ဖိုးတုတ္သည္ သမီးျဖစ္သူကိုလူတလုံးသူတလုံးျဖစ္ရန္ ေက်ာင္းထားခ်င္ေသာ္လည္း အေျခအေနက
မေပး။
ယေန႔အိပ္ရာထ,အနည္းငယ္ေနာက္က်သျဖင့္ အလုပ္ကမေသျခာ။
အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေသာ ဖိုးတုတ္အတြက္ အလုပ္ရွင္ရွားလြန္းလွ၏။
စား၀တ္ေနေရးၾကပ္တည္းေသာေၾကာင့္ သမီးျဖစ္သူခမ်ာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတႏိုင္ငံသို႔ တရားမ၀င္အလုပ္
သမအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ရန္ထြက္သြားေလ၏။
ဘာမွ်မၾကာလိုက္ ၈၈ ေက်ာင္းသားတဦးႏွင့္အေၾကာင္းပါကာ ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားေၾကာင္းၾကားလိုက္ရ၏။
သမီးျဖစ္သူက ႏိုင္ငံျခားသို႔လာရန္ေခၚေသာ္လည္း ဖိုးတုတ္တေယာက္ သူျမတ္ႏိုးတြယ္တာသည့္ သည္ေျမ
သည္ေရကို မခြဲခ်င္။
သို႔ေသာ္မင္းဆိုးမင္းညစ္၏ အမ်ားျပည္သူဆင္းရဲတြင္းနက္သည္ထက္နက္ေအာင္ မေကာင္းသည့္ဘက္၌
အလြန္ၾကြမ္းၾကင္လိမၼာမႈေၾကာင့္ အလြန္ဧခ်မ္းသာယာသည့္ သည္ေျမ သည္ေလ သည္ေရကို ဖိုးတုတ္
စြန္႔ခြါခဲ့ရေလ၏။

အခန္း(ခ)

ဒုကၡသည္စခန္းတခုအတြင္းသို႔ ဖိုးတုတ္ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။
Under Table(ေအာက္လမ္း)နည္းျဖင့္ဒုကၡသည္အျဖစ္ကို ဖိုးတုတ္ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
စခန္းအတြင္းေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးသူ၊စခန္းအတြင္းရွိဆိုင္ရာပိုင္ရာမ်ားအျပင္ ၎တို႔၏လက္ပါးေစ
ခိုင္းဖတ္မ်ားကို အဆင့္ဆင့္ပူေဇာ္ပ,သ,ရ၏။
ေနစရာအိမ္၊ စားစရာရိကၡာ ဘာဆိုဘာမွမပူရ။
ေရအတြက္ တလ ဘတ္၁၀၀ေပးလိုက္႐ုံသာ၊ သို႔ေသာ္အမ်ားၾကားေကာင္းေအာင္ေတာ့ လိမ္ညာေျပာဆို
ေပးရ၏။
“အဘက အသက္ႀကီးေတာ့..... ေရပိုက္နားသြားတန္းစီဘို႔မလြယ္ဘူးေလ....အသက္ႀကီးသူေတြကို
တာ၀န္ရွိသူက.....သီးသန္႔စီစဥ္ေပးတာပါ.....”
သမီးပို႔ေပးလိုက္ေသာအစိမ္းမ်ားသည္ အလြန္တန္ခိုးထက္ျမက္စူးရွလွပါေပ့။
စားနပ္ရိကၡာကားမ်ားေရာက္လာပါက ကားေပၚမွစားကုန္ေသာက္ကုန္မ်ားကို သိုေလွာင္႐ုံအတြင္းသို႔သြင္းရ
၏။
ရိကၡာသယ္ခ်ခ ဘတ္ေလးဆယ္ေပးရသည္၊ ကင္းခတလ ဘတ္ႏွစ္ဆယ္ေပးရသည္။
ကိုယ့္ကင္း ကိုယ္တုိင္ေစာင့္မည္ဆိုေတာ့ေစာင့္ခြင့္မေပး။
ကင္းခေပးရန္ ေငြမရွိသူမ်ား ဆီတပုလင္းျဖတ္ယူထားျခင္းခံရ၏။
ဗမာျပည္တြင္းမွ မင္းဆိုးမင္းညစ္စ႐ိုက္မ်ား နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းအတြင္းသို႔ မည္သို႔မည္ပုံ
စိမ့္၀င္ေနသည္ကို ဖိုးတုတ္စဥ္းစားရန္ ဥာဏ္မမွီခ်င္ေတာ့။
သမီးပို႔ေပးလိုက္ေသာေငြမ်ားကိုထုတ္ရန္ ဖိုးတုတ္အျပင္ထြက္ရသည္၊ ထိုအခါ အျပင္ထြက္ခြင့္လက္မွတ္
ေရးရ၏။ လူတဦးလွ်င္သုံးရက္ထြက္ခြင့္ရွိ၏၊ လက္မွတ္တေစာင္ဘတ္ ၁၀၀ေပးရ၏။
သုံးရက္ထက္ပိုလုိခ်င္ပါက Kroung Htip(စီးကရက္) တဗူးေပးရသည္။
မိသားစုတစုအတြင္း လူတဦးေလွ်ာ့ေနသျဖင့္ ဖိုးတုတ္လူစား၀င္လုိက္သည္။
အားလုံးနီးပါးအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔သြားေလၿပီ။

အခန္း(ဂ)

သမီးျဖစ္သူထံသို႔ ဖိုးတုတ္ေရာက္ရွိခဲ့ပါေခ်ၿပီ။
သမီးျဖစ္သူေျပာေသာ ၈၈ေက်ာင္းသားဆိုသူကိုမေတြ႔ရ။
မီးေသြးတုံးက အေဖေခၚရေလာက္ေအာင္ မဲတူးေနသည့္လူထြားႀကီးတဦးကိုေတြ႔ရသည္။
Boy friend ဟုေျပာ၏။
ထိုလူမဲျဖင့္အတူေနေၾကာင္း၊ ၈၈ေက်ာင္းသားႏွင့္ဟန္ေဆာင္လင္မယားအျဖစ္ UNHCR တြင္ မလွိမ့္
တပတ္လုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားထြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းသာအားရေျပာေနသည့္ သမီးျဖစ္သူကို ၾကည့္ကာ
ဖိုးတုတ္တေယာက္ သက္ျပင္းရွည္ႀကီးကို မႈတ္ထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
သမီးျဖစ္သူေနအိမ္ရွိ ထမင္းစားခန္းသည္ က်ယ္၀န္းသည္ဟုေျပာႏိုင္၏။ လူ၁၂ ဦးတၿပိဳင္တည္း၀င္စား
ႏိုင္ၿပီး အစားအေသာက္မ်ားတင္ထားသည့္ လက္တြန္းလွည္းႏွစ္စဥ္းရွိ၏။
မည္မွ်အဆင့္အတန္းျမင့္မားသည္ဆိုေစကာမူ ဖိုးတုတ္အတြက္ စိတ္ေမာလူေမာစရာမ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏။
တေန႔တရက္ေလးမွ် စိတ္မခ်မ္းသာရ။
ဟိုဟာစား စားျပန္ၿပီ၊ သည္ဟာစား စားျပန္ၿပီႏွင့္သမီးျဖစ္သူ ျမည္တြံေတာက္တီးေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
အသက္အရြယ္ရလာေသာ ဖိုးတုတ္သည္ အစားအေသာက္ကို မ်ားမ်ားမစားႏိုင္ပါ၊ နည္းနည္းခ်င္းႏွင့္
အႀကိမ္မ်ားမ်ားစားရ၏။
သမီး၏ Boy friend ဆိုသူပုဂၢိဳလ္ႀကီး၏ ေမြးေန႔ျဖစ္သည္။
၀တ္ေကာင္းစားလွမ်ားျဖင့္လူအခ့်ိဳေရာက္လာကာ စားပြဲ၀ိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံျခား႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားအတိုင္း
ေျပာဆိုစားေသာက္ေနၾက၏။
အသက္ႀကီးရင့္သူတို႔၏ ထုံးစံအတိုင္း ဖိုးတုတ္သည္ အလြန္ဆာေလာင္လာသျဖင့္ မီးဖိုေဆာင္သို႔၀င္ကာ
KFC (Kentucky Fried Chicken)တတုံးကို ယူစားလိုက္သည္။
ထိုအခိုက္ သမီးျဖစ္သူ၏ Boy friend က ၾကက္သားေၾကာ္လာယူခိုက္ႏွင့္ဆုံေလေတာ့၏။
အျပင္တြင္သူတို႔တသိုက္ ဘိုလိုေထာ့ကင္းေနသည္ျဖစ္၍ ဘာေျပာေနသည္ကို
မီးဖိုေဆာင္အတြင္းမွ ဖိုးတုတ္နားမလည္ပါ။
သို႔ေသာ္တခုခုမွားေနသည္ဆိုသည္ကိုေတာ့ ဖိုးတုတ္အလိုလိုသိလိုက္ပါ၏။

အခန္း(ဃ)

စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈမ်ား၊ အားငယ္စိတ္မ်ား၊ မိမိကိုယ္ကိုမေၾကနပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဖိုးတုတ္တေယာက္
ဂဏွာမၿငိမ္ျဖစ္ေနစဥ္ အခန္းတံခါးကို ၀ုန္းကနဲဆြဲဖြင့္လိုက္သံႏွင့္အတူ သမီးျဖစ္သူအခန္းအတြင္းသို႔
၀င္လာ၏။
“အေဖ….ခုခ်ိန္မွာ သမီးဟာ ေန႔စားသမား၊ က်ဘမ္းသမား ဖိုးတုတ္ရဲ့သမီးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ အေဖ့ကို
ခဏခဏေျပာထားတယ္.... ၿပီးေတာ့အေဖဟာလည္း......အင္မတန္ဆင္းရဲတဲ့..... က်ဘမ္းသမားဖိုးတုတ္
ဘ၀မ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာလည္း..... ေျပာထားတာပဲ အစားအေသာက္ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ဘို႔..... သတိေပးခဲ့တာလည္း အႀကိမ္မနည္းေတာ့ဘူး.....”
သမီးသည္ ေလသံကိုထိန္း၍ေျပာေနေသာ္လည္းေဒါသမည္မွ်ထြက္ေနသည္ကို ဖိုးတုတ္ေကာင္းေကာင္း သိပါ၏။
“သမီးဟာ…. အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့၊ လူဂုဏ္တန္အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြၾကားမွာ လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ေနရတယ္
ဆိုတာအေဖ သိမွာပါ….ဒီလိုအဆင့္ျမင့္တဲ့သမီးရဲ့ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းေပးဘို႔အတြက္.....အေဖ့မွာ
တာ၀န္ရွိပါတယ္အေဖ....အခုေတာ့.....အေဖ့လုပ္ပုံက...သမီးရဲ့ဂုဏ္သိကၡာေတြ.....ဘာျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ?
သမီးရဲ့မ်က္ႏွာ.....ဘယ္လိုထားရမွာလဲ?.....”
သမီးသည္ မ်က္ႏွာကို လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္၍ အခန္းျပင္သို႔ ထြက္သြားပါေတာ့သည္။
သမီးဆိုလိုသည့္ ဂုဏ္သိကၡာဆိုသည္ကို ဖိုးတုတ္စဥ္းစားၾကည့္မိ၏။
ျမန္မာျပည္မွ၀န္ထမ္းအခ့်ိဳ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ျပည္သူအေပၚ႐ိုက္စားလုပ္ကာ ထည္ထည္၀ါ၀ါေနထိုင္ႏိုင္မႈကို
ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
မုန္႔ဟင္းခါးတပြဲ ၁၀၀ဟုဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားေသာမုန္႔ဟင္းခါးသည္က လာစားသူအား အေၾကာ္တခုေခ်
ထည့္ကာ ၁၃၀ ေတာင္းျခင္းကို ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
ကမၻာ့စီးပြါးေရးက်ဆင္းမႈေၾကာင့္ အလွဴရွင္ႏိုင္ငံမ်ားမွ အကူအညီမ်ားေလွ်ာ့ခ်ေနသည္ဟု ေျပာဆိုကာ
ကိုယ္ပိုင္ကုန္စုံဆိုင္တည္ႏိုင္ျခင္း၊လိုင္းကားေျပးဆြဲႏိုင္ျခင္း တို႔သည္ ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
ေရရေရးအတြက္ သားသည္မိခင္မ်ား ေန႔တဓူ၀ ေရဘုံပိုင္အနား ျငင္းခုံေျပာဆိုျခင္းကို ဂုဏ္သိကၡာဟု
ဆိုမည္ေလာ?၊
ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ တရား၀င္အၾကင္လင္မယားျဖစ္ပါသည္ဟု UNHCR ၌လိမ္ညာေျပာဆို၍ တတိယႏိုင္ငံ
သို႔ထြက္လာႏိုင္ျခင္းကို ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
တရား၀င္လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳပါပဲလွ်က္ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ႏွင့္ တအိုးတအိမ္အတူေနထိုင္ျခင္းကို ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
ေခတ္ပညာတတ္မဟုတ္ေသာဖိုးတုတ္၊ ေခတ္ပညာတတ္အေတြးျဖင့္ေတြးလိုက္၏။
ကမၻာ့ရာသီဥတုေျပာင္းလြဲလာမႈေၾကာင့္ တိရိစၧာန္တို႔သည္ ေျပာင္းလြဲေနထိုင္ၾကကုန္၏။

မင္းစုိးစံ
အေ၀းေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး
August 25, 2009