ထင္းရွဴးစည္း

ထင္းရွဴးစည္း

ကေလးသုံးေယာက္ရဲ့ အေမ
က်မ,ထင္းရွဴးစည္းေတြ
ေရာင္းခ်ေနပါတယ္။

တစည္းကို ငါးဘတ္
သုံးစည္းကိုတဆယ္နဲ႔
ဝယ္မယ့္သူကိုေမွ်ာ္
ေနေတာင္ အေတာ္ေစာင္းၿပီပဲ။

မေမွ်ာ္လို႔မျဖစ္
အိမ္မွာက်န္ရစ္တဲ့သားေတြခမ်ာ
ထမင္းဆာလို႔ ငိုမ်ားေနၿပီလား?

ငိုရင္းကေနတခါ
ဆာဆာနဲ႔
အိပ္ေပ်ာ္ရွာၾကေလ်ာ့သလား?

က်မတို႔က
ဒုကၡသည္ျဖစ္ေပမယ့္
ရိကၡာေဝတာမရ,ေသးေတာ့
ထင္းရွဴးစည္းေလးေတြေရာင္း
ေရာင္းမရ,တဲ့ရက္ေတြမ်ား
ညနဲ႔မနက္
ေပါင္းစားခဲ့ရ,တဲ့ထမင္းနပ္ဟာ
ဘာလိုလိုနဲ႔
ႏွင္းႏွစ္ခါက်
မိုးႏွစ္ခါရြာလို႔
ေႏြႏွစ္ခါေရာက္ေတာ့မယ္။

ဆန္ေပးမွဆီရ,တဲ့ေလာကေျမေပၚမွာ
ေလာဘ,အရိပ္ေတြမေပ်ာက္ေသးသမွ်
ထင္းရွဴးစည္းေလးေရာင္းခ်ၿပီး
ရ,သမွ်အသျပာနဲ႔
က်မ ဆန္ဝယ္စားေနရဦးမွာပါ။

မင္းစိုးစံ
အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး

ထင္းရွဴးစည္းဆိုတာကေတာ့ မီးေသြးနဲ႔ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္တဲ့အခါ မီးစာအျဖစ္ (ထင္းေပါက္ကေလးေတြ)သုံးတာပါ။
အရွည္ေတာင္ဆုပ္ေလာက္ရွိၿပီး လုံးပတ္က ေျခမ,သာသာေလာက္ရွိပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံသားေတြက ထင္းရွဴးပင္ခုတ္တဲ့အခါ က်န္ေနတဲ့အကုိင္းေလးေတြကို ျဖတ္ေတာက္
ထားတဲ့ ထင္းေခ်ာင္း ဆယ္ေခ်ာင္းနီးပါးေလာက္ရွိတဲ့ ထင္းရွဴးစည္းေလးေတြပါ။
ဒုကၡသည္စခန္းထဲကို အလည္သြားျဖစ္ရင္ အားေပးလိုက္ၾကပါဦး။