ဂရမ္မာ မမွားခဲ့ပါ

ဂရမ္မာ မမွားခဲ့ပါ
အပိုင္း(၂)
ေမာင္ရင့္မာ (ေက်ာင္းကုန္း)

ငါတုိ႔ဘက္တြင္ “အမွန္ တရား၏ မိခင္” တရား မွ်တမႈ ရွိသည္။
မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ လူ (၁၂) ေယာက္၊ ေသနတ္ (၁၂)လက္ျဖင့္ ျပန္လည္ စတင္ခဲ့ရေသာ က်ဴးဘား ေတာ္လွန္ေရးသည္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့သည္။ က်ဴးဘား ျပည္သူတုိ႔က လည္း ကတ္စထ႐ို အေပၚ ယံုၾကည္ ကိုးစားမႈျဖင့္ တစ္ခဲနက္ ေထာက္ခံ အားေပးခဲ့သည္။ ဘာ တစၥတာသည္ က်ဴးဘားမွ ဒေရာေသာပါး ထြက္ေျပး သြားခဲ့သည္။

ထုိစဥ္က သူသည္ ပ်ဳိမ်စ္ ငယ္ရြယ္သမွ် ျဖဴစင္ ေျဖာင့္မတ္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ရဲ၀ံ့ စြန္႔စားသမွ် စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာ ခံခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ က်ဴးဘား လြတ္ ေျမာက္ေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီေရး အျပင္ အမ်ဳိးသားတုိင္း လူတန္းေစ့ ေနႏုိင္ေရး အတြက္ တစ္ေခ်ာင္းတည္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ဦးလည္မသုန္ေဆာင္ ရြက္ ခဲ႕သူျဖစ္သည္။ ေတာ္လွန္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာဖီ အယ္လ္ ကတ္စထ႐ိုသည္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာခဲ႕သည္။ ရဲေဘာ္ ေဒါက္တာ အာနက္စတိုေခ် ေဂြဗားရားသည္ စက္မႈလုပ္ငန္း ၀န္ႀကီး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ (ခုနစ္ႏွစ္ အၾကာတြင္မွ ေဂြဗားရားသည္ လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ ဘိုလီးဗီးယားေတာ တြင္းတစ္ေနရာသို႔ ထြက္ခြာ သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။) ရြက္ေလွကေလး “ဂရန္မာ” ဂုဏ္ ယူေလာက္ပါေပသည္။


“အို . . . ဂရန္မာ ငဲ့
သင့္တာ၀န္ေက်မႈ
ထာ၀စဥ္ အေလးျပဳ လုိက္ပါရဲ႕”
_ _ _
ကတ္စထ႐ို၏ အစိုးရ အဖဲြ႔သည္ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ေျပာင္းလဲမႈ အစီအစဥ္ကို စတင္ခဲ့သည္။ ဆန္႔က်င္သူတုိ႔အား ေထာင္သြင္း အက်ဥ္း ခ်ျခင္း၊ ကြပ္မ်က္ျခင္း ျပဳခဲ့သည္။ က်ဴးဘား လူမ်ဳိး ခုနစ္ေသာင္းေက်ာ္ခန္႔ အေမရိကန္သို႔ ထြက္ေျပး ခိုလႈံ သြားခဲ့သည္။ ေမြးျမဴေရး၊ ေဆးရြက္ႀကီး စိုက္ ခင္း၊ဘဏ္ႏွင့္ ကုမၸဏီ အားလံုးကို ေလ်ာ္ေၾကး မေပးဘဲ ျပည္သူပိုင္ သိမ္းပစ္လုိက္သည္။ ႀကံအထြက္ က်ဆင္းခဲ့သည္။ အျခားေသာ ကြန္ျမဴနစ္ ႏုိင္ငံတုိ႔၏ အေထာက္အပံ့ကို မွီခုိ ရပ္တည္ရေသာေၾကာင့္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္း ကြန္ျမဴနစ္ အုပ္စု ၿပိဳလဲသြားေသာ အခါ က်ဴးဘား စီးပြားေရး ဆုိး ရြားယိုင္နဲ႔ လာခဲ့သည္။ အေမရိကန္က အေရးယူ ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ား ပိုမုိ တင္းၾကပ္လုိက္ရာ အေျခအေန ပို၍ ဆုိးရြား သြားခဲ့သည္။ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္၊ အစိုးရ ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားေၾကာင့္ ကတ္စထ႐ိုသည္ ႏုိင္ငံ အတြင္းမွ ထြက္ခြာခြင့္ ကန္႔သတ္ခ်က္ မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ် ေပးလုိက္ရသည္။

လူသံုးေသာင္းေက်ာ္ က်ဴးဘားမွ ထြက္ေျပးသြားခဲ့ၿပီး ဂြာတာနာ မိုစစ္ အေျခစုိက္ စခန္းမွ ဒုကၡသည္ ႏွစ္ေသာင္းကို က်ဴးဘားသို႔ ျပန္ပို႔ ေပးခဲ့ရသည္။ ဗီဒီယို တိပ္ေခြကို ေျပာင္းျပန္ ရစ္လိုက္သလုိပဲ ျဖစ္သည္။

“သင့္ခရီးစဥ္ရဲ႕ အေၾကာင္းဆက္လာ
၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွာေတာ့
ဖေလာ္ရီဒါမွာ ကမ္းကပ္သြားၾက
ေလွကေလးေတြ အစင္းမ်ားစြာ
က်ဴးဘားခရီးသည္ စုစုေပါင္း
တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင့္ ငါးရာေက်ာ္ပါသတဲ့။
ရာစုတစ္၀က္ေက်ာ္လာ
ခုေနခါ ငါေမးခ်င္ရဲ႕
သင္ေက်ာပိုးခဲ့ သူေတြ အတြက္
ဂုဏ္ယူလ်က္ ေနႏိုင္ပါ ေသးရဲ႕လား
ဂရန္မာ”
“မိုးသစ္ေ၀”၏ ကဗ်ာ ေလးကို ဖတ္ၿပီးရင္ထဲ ဆြတ္က်င္သြားခဲ့သည္။ ဂုဏ္ယူ ႏုိင္ပါေသးရဲ႕လား ဆုိေသာ ေမးခြန္းက ပဲ့တင္ျမည္ဟိန္း ေနခဲ့သည္။
_ _ _
တစ္ခါက ပန္းခ်ီေက်ာ္ ဆရာ တစ္ဦးသည္ အျပစ္ ကင္းစင္ေသာ သူငယ္ေတာ္ႏွင့္ ေစတန္ နတ္ဆိုးတုိ႔ ပါ၀င္သည့္ ပံုကားခ်ပ္ကို ေရးဆဲြ သ႐ုပ္ေဖာ္ဖုိ႔ တာ၀န္က် ေရာက္ခဲ့သည္။ သူငယ္ေတာ္ကဲ့သုိ႔ အျပစ္ ကင္းစင္ေသာ သူငယ္ေလး တစ္ဦးကို ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိခဲ့ရာ ပံုကား ခ်ပ္ကို စတင္ ေရးဆဲြခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ မေကာင္းမႈကို ကိုယ္စားျပဳမည့္ ေစတန္၏ ပံုကို ေရးဆြဲဖုိ႔ ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ ရွာေဖြခဲ့ေသာ္လည္း မေတြ႔ႏိုင္ဘဲ ရွိခဲ့သည္။ တစ္ေန႔ေသာ အခါ ေသရည္ ဆုိင္ထဲသို႔ စုတ္ျပတ္နံ ေစာ္၍ နိမ့္ပါးေသာ ႐ုပ္လကၡဏာ ရွိသူတစ္ဦး ၀င္ေရာက္ လာခဲ့ရာ ပန္းခ်ီေက်ာ္က ေစတန္၏ ပံုအတြက္ ကိုယ္ဟန္ျပ ေပးရန္ ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ ထုိသူကလည္း သေဘာတူခဲ့သည္။ ကြၽမ္းက်င္ ေျပာင္ေျမာက္ေသာ စုတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ၀င္စား ေရးဆဲြေနေသာ ပန္းခ်ီေက်ာ္အား ထိုသူက ေျပာလုိက္သည္။
“ကြၽန္ေတာ္ဟာ ဟိုႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကလည္း ဆရာႀကီးရဲ႕ ပန္းခ်ီကားမွာ သူငယ္ေတာ္ အျဖစ္ ပါ၀င္ဖူးေသးတယ္”
_ _ _
“ဂရန္မာ”တဲ့
ကြၽန္ေတာ္သည္ မိုးသစ္ေ၀၏ ကဗ်ာကို ဖတ္မိ သြားခဲ့ရာမွ ေစတန္မဟုတ္ေသာ ရြက္ေလွျပာေလး တစ္စင္းကိုလည္း သတိရမိသြားခဲ့ျခင္းပဲ ျဖစ္ေလသည္။
ေမာင္ရင့္မာ(ေက်ာင္းကုန္း)
ၿပီး၏

ဖတ္႐ႈျခင္း
-မိုးသစ္ေ၀(ဂရန္မာ)(၉/၂၀၀၉၊ စတုိင္သစ္)
- လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္ (က်ဴးဘား ျပည္မွ ၾကယ္နီ)
- (ႏုိင္ငံတကာ အဘိဓာန္)
ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္းမွ ကူးယူေဖၚျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။