အေတြး

လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ေရးသားထားတဲ့ ဆရာေအာင္ေဇရဲ့
ကဗ်ာတပုဒ္ကိုေဖၚ ျပလိုက္ပါတယ္၊ ခံစားၾကည့္ၾကပါ။
03-October-1998 မွာေရးသားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ကဗ်ာေခါင္းစဥ္က အေတြး ျဖစ္ပါတယ္။

အေတြး
(ေအာင္ေဇ)

ေဒါနေတာင္တန္း
စမ္းေခ်ာင္းတခုနံေဘး
ေအးခ်မ္းတဲ့ရြာကေလးရဲ့
ေသးသြယ္တဲ့တဲငယ္မွာ
ေရာင့္ရဲတတ္တဲ့
ေတာင္ေပၚသားတို႔ဘာဝ
ရွိသမွ်အျမင္
အလွအသြင္ခ်ည္းပဲေပါ့။

ျပန္ေျပာင္းတြက္စစ္
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလ,မွာ
မင္းနဲ႔ငါအတူ
ၾကည္ျဖဳလက္တြဲလုိ႔
တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့ခ်ိန္မွာ။


ကခ်င္၊ ကရင္နီ၊ ခ်င္းနဲ႔
ဗမာ၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း
လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ေျပင္ေျမာက္တဲ့သတၱိနဲ႔
ဇြဲရွိရွိေတာ္လွန္
ျပည္ေထာင္စုရန္ကို
တြန္းလွန္လို႔ၿဖိဳဖ်က္
ႏွစ္သက္ဘြယ္ပုံရိပ္
အတိတ္ကာလ,ၾကည္ျမဘြယ္ရာ
ပုံရိပ္လႊာအေတြးေလး
မဆုံးေသးခင္မွာ။

ဝုန္းဒိုင္းေပါက္ကြဲသံ
ငရဲပြက္သလိုညံေပေရာ
ဆူသံညံသံဟိန္းေဟာက္သံ
ငိုသံ႐ိႈက္သံထိတ္လန္႔သံ
ငရဲဟန္ျမင္ကြင္း
ယမ္းခိုးေတြအရွင္းမွာ။

ပန္းေတြလည္းေၾကြ
စမ္းေရလည္းေနာက္
အမိေပ်ာက္သားငယ္ေလး
ဧခ်မ္းပါတယ္ဆိုတဲ့ရြာကေလးရဲ့နိဂုဏ္း
ေဖြးျဖဴတဲ့ျပာပူေတြအဖုံးမွာ။

ရင္ထဲမွာ
စစ္ကနဲနာ ဟာကနဲလႈိက္
႐ႈိက္ကနဲဖို
ငိုေနတဲ့ႏွလုံးသားရဲ့အေတြးမွာ
အလွတရား
တိုင္းရင္းသားေတြၾကား
ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ပီသ,တဲ့အလွ
ကိုယ္စီရွိၾကတာကို
ငါက,ေတာ့သိခဲ့ရ,ပါရဲ့။

သို႔ေသာ္လည္းေလ အခုခ်ိန္မေတာ့
မႈန္ေဝတဲ့ယမ္းခိုးေတြက
အလည္မွာကာျခား
နယ္ျခားေနရ, တို႔ဘဝမွာ
တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း
အျမင္ျခင္းမတူ
အယူအဆ,ကြဲျပား
လူမ်ိဳးေရးဆိုတဲ့စိတ္ထားနဲ႔
အေတြးမွားရွိေလမွျဖင့္
ျပည္ေထာင္စုအေရး
ေနာင္ ေအးဘြယ္မရွိေလဘူး။

ခုခ်ိန္မွာေလ တို႔မ်ားတေတြ
< ယမ္းခိုးေဝတဲ့ ေသနတ္ေတြကိုေဘးမွာခ်လို႔
ညီမွ်ၾကည္ျဖဴ တန္းတူရည္တူ
ျဖဴလြင္တဲ့ခုံဝိုင္းမွာ
တဦးကိုတဦးယိုင္းပင္းလို႔
တိုင္းျပည္အတြက္မ်ိဳးဆက္ေကာင္းေတြ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့အဘိုးထိုက္ရတနာေတြကို
ေနာင္မ်ိဳးဆက္အတြက္
အေမြေပးဆက္ၾကရ,ေအာင္။

ေအာင္ေဇ
လူ႔အခြင့္အေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသို႔