+လာေရာက္ၾကသူမ်ားအားလုံး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ

+ရင္းႏွီးခ်စ္ၾကည္စြာျဖင့္

+မင္းစိုးစံ(အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)

+ရွင္မဟာသီလဝံသ ၏ ကဗ်ာ

+ငါသာငါထက္ မာန္မတက္ႏွင့္

+အထက္ေနမင္း ေလးကြၽန္းခ်ဥ္းလည္း

+မလင္းတိမ္တိုက္ တစ္ကြၽန္းမိုက္၏

+ႏိႈင္းလိုက္သည္သာ ဤအရာကို

+ပညာရွိက သတိရလိ႔မ္။

+(ရွင္မဟာသီလဝံသ)

Thursday, January 28, 2010

သူယံုၾကည္ရာက႑(VOA Burmese Section)



ပညာေရးစံနစ္ကို ျပင္ဆင္ဘို႔

ကိုရဲဟန္
ဗိသုကာပညာေက်ာင္းသား(တတိယႏွစ္)


ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္တာကေတာ့ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ယိုယြင္းပ်က္ဆီးေနတဲ့ပညာေရးစံနစ္ႀကီးကို ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲႏုိင္ရင္ ေခတ္မွီတိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေသာ ျမန္မာျပည္ႀကီးကိုတည္ေဆာက္ႏိုင္ဘို႔ မေဝးဘူးလို႔ယုံၾကည္ပါတယ္။
တိုင္းျပည္တခုတည္ေဆာက္ရာမွာ အသိပညာအတတ္ပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးလိုပါတယ္၊ အဲဒီပညာရွင္ေတြကို ေမြးထုတ္ႏိုင္ဘို႔ စစ္မွန္တဲ့အရည္အေသြးမွီပညာေရးစံနစ္တခု လိုအပ္ပါတယ္။

ဒီေန႔ျမန္မာျပည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔သိၾကတဲ့အတိုင္း ပညာေရးစံနစ္က လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္၂၀ေက်ာ္က စ,ၿပီးေတာ့ ယို ယြင္းပ်က္ဆီးလာေနခဲ့ပါတယ္၊ ေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြက စာေမးပြဲေျဖစရာမလိုပဲနဲ႔ အတန္းေအာင္ ၾကပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေနာက္ထပ္တက္လာတဲ့ေက်ာင္းသားဦးရည္ကို မကိုင္တြယ္လိုတဲ့အတြက္ ေနရာဖယ္ေပးလိုက္ရလို႔ပါ။

ေက်ာင္းသားေတြက ၃-၄လ,နဲ႔ တႏွစ္စာ စာေတြကိုသင္ရပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ဘြဲ႔ယူၾကပါတယ္၊ အဲဒီဘြဲ႔လက္မွတ္ ေတြရဲ့အရည္အေသြးကေတာ့ ေျပာျပစရာလိုမယ္မထင္ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာ ယေန႔ စစ္မွန္တဲ့အာမ,ခံခ်က္ေပးႏိုင္တဲ့ ပညာေရးစံနစ္မရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လူငယ္ ေတြဟာ ကမၻာအရပ္ရပ္ကိုသြားေနတာ အားလုံးအသိျဖစ္ပါတယ္၊ စကၤာပူ၊ ၾသစေၾတးလ်ား၊ ယူအက္စ္ေအ၊ စသည္ျဖင့္ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာရွိေနၾကပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း အေမရိကားမွာ ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ ေက်ာင္းသားတဦးပါ။

တိုင္းျပည္တခုၾကြယ္ဝ,ခ်မ္းသာမႈဆိုတာဟာ လူတန္းစားကြာဟ,မႈနည္းမႈနည္းၿပီး အေျခခံလူေနမႈအဆင့္အတန္း ျမင့္မားမွသာ တိုးတက္ေသာႏိုင္ငံလို႔ေခၚႏိုင္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ လူတန္းစားကြာ ဟ,မႈဟာ မထင္မွတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႀကီးထြားေနတာေတြ႔ရပါတယ္။

ပိုက္ဆံ သိန္းေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီးသုံးစြဲျပေနတဲ့သူေတြကို အတုယူၿပီးေတာ့ လူငယ္ေလးေတြလမ္းလြဲမလိုက္မိဘို႔ လိုပါတယ္၊ မိမိလက္လွမ္းမွီရာ စာေပနဲ႔ႏိုင္ငံေရးဗဟုႆုတ,ေတြကို ေလ့လာေနမွသာ အမွန္အမွားကိုခြဲျခားႏိုင္ ၿပီး ပညာရဲ့တန္ဘိုးကုိ နားလည္မွာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရးမွာ အဓိက,လုပ္အားျဖစ္တဲ့ လူလတ္ပိုင္းအသက္ ၂၀ကေနအသက္၅၀အ ထိ အသိပညာရွင္ေတြ အတတ္ပညာရွင္ေတြ တနည္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ့ဦးေဏွာက္ေတြ အဆီအႏွစ္ လူ႔အရင္းအျမစ္ေတြဟာ သူမ်ားတိုင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနရပါတယ္။

ဒါဟာ အင္မတန္ရင္နာစရာေကာင္းပါတယ္၊ ကုိယ့္တိုင္းျပည္ရဲ့စံနစ္ဆိုးေၾကာင့္ အဓိကလုပ္အားေတြဟာ ကိုယ့္ တိုင္းျပည္မွာ ရွိမေနခဲ့ပါဘူး၊ ဘာေၾကာင့္ ပညာရွင္ေတြသူမ်ားတုိင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနရပါသလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ပညာရွင္ေတြအတြက္ ေနရာေပးႏိုင္တဲ့ ခိုင္မာတဲ့စီးပြါးေရးယႏၱယား မရွိလို႔ပါပဲ၊ စီးပြါးေရး ခိုင္မာဘို႔ဆိုတာကလည္း တည္ၿငိမ္တဲ့ႏိုင္ငံေရးရွိဘို႔ လိုပါတယ္၊ တကယ္လို႔ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ တည္ၿငိမ္တဲ့ႏိုင္ ငံေရးစံနစ္လည္းရွိမယ္ ခိုင္မာတဲ့စီးပြါးေရးယႏၱယားလည္းရွိမယ္ ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ ႏိုင္ငံျခားထြက္ၿပီး သူမ်ားအ တြက္အလုပ္လုပ္ေပးေနစရာမလိုပါဘူး။

ကမၻာအရပ္ရပ္မွာေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ဘြား အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ေတြဟာ တေန႔ေန႔တခ်ိန္ ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ျပန္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ျပန္ၿပီးအက်ိဳးျပႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊ ကၽြန္ ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ ျပႆနာအရပ္ရပ္ရဲ့အရင္းအျမစ္ျဖစ္တဲ့ ပ်က္ဆီးေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ပညာေရးစံနစ္ ႀကီးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္မွသာ အနာဂါတ္ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လွပ,ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေလးေလးနက္နက္ ယုံၾကည္ပါတယ္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက တတိယႏွစ္ဗိသုကာပညာေက်ာင္းသား ကိုရဲဟန္ရဲ့ သူယုံၾကည္ရာေလးကို VOA Burmese Section ကေန ေျပာျပသြားတဲ့အတြက္ နားေထာင္ၿပီးျပန္ေရးျပထားတာပါ။

မင္းစုိးစံ
အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး

0 comments:

Post a Comment