ခလုတ္မွန္းမသိလို႔ပါကြယ္
(ကိုစြမ္း)ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း
(ကိုစြမ္း)ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း
အလြန္အရွက္ႀကီးေသာ မိန္းမပ်ဳိေလးတစ္ေယာက္၊ ငယ္သူတုိ႔ဘာ၀ ခ်စ္သူရည္းစားအျဖစ္ လူငယ္ ေလးတစ္ဦးႏွင့္ ရည္ငံေနၾကပါသတဲ့။ တစ္ေန႔မွာ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး သာယာတဲ့ျမစ္ကမ္းေဘး သစ္ပင္ရိပ္
ေအာက္ ျမက္ခင္းေလးမွာ ခ်ိန္းေတြ႔ေနၾကတယ္။
သည္အခိုက္မွာ မနက္ခင္းတုန္းက ပဲႀကီးေလွာ္သုပ္နဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴအျပင္ အဘြားရဲ့ လွ်က္ဆားကိုပါ တို႔ၿမီးခဲ့တဲ့မိန္းမပ်ဳိခမ်ာ ေလလည္ခ်င္လာခဲ့ပါေလေရာ။ ခက္ၿပီ။ အရွက္ကလည္းႀကီး၊ ခ်စ္သူကလည္း အနီးမွာအတူထုိင္ေန ေလမ်ားလည္မိလုိက္လုိ႔ကေတာ့ မဟာအရွက္ဟက္တက္ကြဲေတာ့မွာပဲ။
ေလမလည္မိေအာင္ အတင္းေအာင့္အည္းထားရတယ္။
ေအာင့္ထားရလြန္းလုိ႔ သြားေတြလည္းစိၿပီး၊ ေျခမကလည္းေကြးလုိ႔။ အဲဒီေကြးေနတဲ့ ေျခေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ေျခမကိုျမင္သြားတဲ့ခ်စ္သူက “အခ်စ္ရဲ႔ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက လွရဲ့သားနဲ႔ ဘာလုိ႔ ေကြးထားတာလဲကြယ္”
လုိ႔ ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေျခမေလးတစ္ဖက္ကို ကိုင္ၿပီးဆန္႔လိုက္တယ္။ မိန္းမပ်ဳိမွာ ေအာင့္ထားလုိ႔မရေတာ့ဘဲ က်ယ္ေလာင္ရွည္လ်ားတဲ့အသံနဲ႔ ေလလည္လုိက္မိသြားေရာ။
မိန္းမပ်ဳိေလးဟာ မ်က္ႏွာကို လက္၀ါးႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ၿပီး ရွက္လြန္းလုိ႔ျမစ္ထဲခုန္ဆင္းေသမလို ျဖစ္သြား တယ္။ခ်စ္သူေကာင္ေလးဟာ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ၿပီး ပ်ာပ်ာသလဲ ေခ်ာ့ေမာ့ေတာင္းပန္လုိက္တာက “အခ်စ္ကေလးရ့ဲ အီးခလုတ္မွန္းမသိလုိ႔ ကိုင္မိလုိက္တာပါ။ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါကြယ္။ေနာက္ဆုိ မကိုင္မိေစရပါဘူးေနာ္”တဲ့။
ကိုစြမ္း
ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း
0 comments:
Post a Comment