ကိုယ့္ျခင္းကိုယ္ထိန္း

ကိုယ့္ျခင္းကိုယ္ထိန္း

(မင္းစုိးစံ)

ယေန႔ကမၻာႀကီး၏ အေျခအေနသည္မတည္မၿငိမ္လႈပ္ရွားေနသည္။ စီးပြါးေရးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ ငံေရးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရာသီဥတုသည္လည္းေကာင္း၊ အရာအားလုံးသည္ လွ်င္ျမန္စြာျဖစ္ပ်က္ ေျပာင္းလြဲေနသည္။ အားလုံးအသိပင္ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းသည္ လူတို႔၏ထူးထူးျခားျခားတည္ထြင္မႈမ်ား ဆန္းျပားသည့္စမ္းသပ္မႈမ်ား ေၾကာင့္ဟုဆိုပါလွ်င္မွားအံ့မထင္။

တိုးတက္လာေသာ ကမၻာ့လူဦးရည္ႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာလုံေလာက္မွ်တေရးအတြက္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အလွ်င္မွီရန္အလို႔ငွာ ဓါတုေဗဒေဆးဝါးမ်ားထည့္သြင္းအသုံးျပဳ စမ္းသပ္ တည္ထြင္ေဖၚထုတ္လာၾကသည္။

ေစ်းႏႈံးသက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးအတြက္ သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္အဆိုင္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈစားရိတ္သက္သာ သည္ထက္သက္သာေစရန္ ျဖစ္ႏိုင္သည့္နည္းလမ္းေပါင္းစုံျဖင့္ ထုတ္လုပ္ေနၾကသည္။ မိမိထုတ္လုပ္ လိုက္သည့္ပစၥည္းတခု ေစ်းကြက္အတြင္းအ၀ယ္လိုက္ေရးအတြက္ ကုန္က်စားရိတ္သက္သာေရးသည္ အဓိကျဖစ္သည္မဟုတ္ပါေလာ။

ထိုသို႔ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်မႈမ်ားေၾကာင့္ အသားငါးမ်ား ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားသည္ သဘာဝ,အတိုင္းမ ဟုတ္သျဖင့္ ကမၻာေပၚတြင္ထူးဆန္းသည့္ ေရာဂါဆန္းမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာလွ်က္ရွိသည္။ ထုိေရာဂါ မ်ားအတြက္တဖန္ ေဆးဝါးသစ္မ်ားထပ္မံရွာေဖြေဖၚထုတ္ၾကရျပန္သည္။

ကုန္ပစၥည္းမ်ားတြင္လည္း အေရာင္ဆိုးေဆးမ်ားအတြင္း ဓါတုေဆးဝါးမ်ားအသုံးျပဳေသာေၾကာင့္ အခ့်ိဳ
ေသာ ပစၥည္းမ်ားသည္ အသုံးျပဳသူမ်ားကို အနာတရျဖစ္ေစျခင္းႏွင့္ မူးေမာ္ျခင္းမ်ားကိုျဖစ္ေစတတ္
ေလသည္။
ထုိထိုေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ျပန္လည္စမ္းစစ္ၾကည့္သည့္အခါ အရာအားလုံး၏ အဓိကသည္ လူသား၏ စိတ္ပင္ျဖစ္သည္။ စိတ္ဟုဆိုလ်င္ မ်ားစြာက်ယ္ျပန္႔သျဖင့္ ေရးသားရွင္းျပ၍ကုန္မည္မဟုတ္ ေပ။

ထိုအခါ လူသားတို႔၏ စိတ္ေနသေဘာထားကို အနည္းငယ္တင္ျပလို၏၊ လူတို႔သည္ပိုင္ဆုိင္ရယူလိုမႈ အလိုမက်မႈ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္စိတ္နည္းပါးမႈ မနာလိုစိတ္ႀကီးမားမႈ ၿပိဳင္ဆိုင္လိုမႈစိတ္ အားႀကီးမႈ၊ ထိုထို ေသာအမႈမ်ားေၾကာင့္ လူသားတို႔သည္ သဘာဝေဘးဆိုးမ်ား ထူးဆန္းသည့္ေရာဂါမ်ား အငတ္ေဘး မ်ား ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ ေနၾကရသည္ကို ယေန႔သတင္းမ်ားတြင္ မၾကားခ်င္အဆုံးမျမင္ခ်င္အဆုံးျဖစ္၏။

ဤေနရာ၌ အလ်ဥ္းသင့္၍ အနည္းငယ္ေျပာလို၏။ ေရွးပေဝသဏီက လူသားမ်ားသည္ စိတ္ထားျမင့္ ျမတ္ျဖဴစင္သျဖင့္ တိမ္ညြန္႔ကိုသာစားၾကေလ၏။ ထိုသို႔စားေနရသည့္အေနအထားမွ စိတ္ညစ္ညဴးမႈ ေၾကာင့္ တိမ္ညြန္႔မ်ားေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ေျမဆီေျမႏွစ္မ်ားကိုသာ စားၾကရေလေတာ့၏။

ထိုမွတဖန္ စိတ္ညစ္ညဴးမႈမ်ား ပိုမိုႀကီးမားလာသျဖင့္ ေျမဆီေျမႏွစ္မ်ားေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ကာ ပေဒသာပင ္ဆိုသည့္ အပင္တမ်ိဳးေပါက္ေလ၏။ ထိုအပင္ကိုစားေသာက္ေနရာမွ လူသားတို႔၏စိတ္ဓါတ္မ်ားသည္
ညစ္ညဴး လာသည္သာမက ရယူလိုမႈ ပိုင္ဆိုင္လိုမႈ အလိုရမၼက္ ပိုမိုႀကီးထြားလာမႈတို႔ေၾကာင့္ ပေဒသာပင
္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ကာ ကိုယ္တိုင္ဆင္းရဲပင္ပမ္းစြာ စိုက္ပ်ိဳးစားေသာက္ရေလေတာ့၏။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဗုဒၵဘာသာဝင္မ်ား အေနျဖင့္ ကထိန္သဃၤန္းကပ္လွဴပြဲ သီတင္းကၽြတ္ပြဲ မ်ား၌ ပေဒသာ ပင္မ်ား ျပဳလုပ္ကာ လွဴဒါန္းၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု အဆိုရွိ၏။ ပေဒသာပင္ေပါက္ေသာေခတ္သို႔ ျပန္လည္္ ေရာက္လို ရရွိလိုေသာ လူတို႔၏ဆႏၵဟုဆိုႏိုင္ပါ၏။ ပေဒသာပင္သည္ သူ႔အလိုအေလွ်ာက္ေပါက္မည္မ ဟုတ္ဆိုသည့္အဆိုလည္း ရွိျပန္ေသး၏။

ယၡင္စိုက္ပ်ိဳးေျမႏွင့္ယၡဴလက္ရွိ စိုက္ပ်ိဳးေျမတို႔သည္ အလြန္အမင္းကြာျခားလွပါ၏ ယခင္က ေျမၾသဇာ အျပည့္အဝရွိသျဖင့္ ဓါတ္ေျမၾသဇာမ်ားအသုံးျပဴစရာမလိုပဲ ထြက္ႏႈံးေကာင္းလွပါ၏။ ယၡအခါတြင္ ေျမ ၾသဇာခန္းေျခာက္လာသျဖင့္ သီးႏွံထြက္ႏႈံးေလ်ာ့က်လာေသာေၾကာင့္ ဓါတ္ေျမၾသဇာမ်ားကို အသုံးျပဳ ေနရေပသည္။

ဆိုလိုသည္မွာ စီးပြါးေရးသမားမ်ား၊ လက္နက္ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သူမ်ား၊ သဘာဝ,အရင္းအျမစ္ထုတ္ လုပ္သုံးစြဲေရာင္းခ်သူမ်ား၊ ထုိသူတို႔ေၾကာင့္ သဘာဝေဘးဆိုးမ်ားက်ေရာက္ရသည္ ဟု အျပစ္ေျပာေန ႐ုံျဖင့္ သဘာ၀တရားႀကီးသည္ သူ႔အလိုအေလွ်ာက္ ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚေကာင္းမြန္လာမည္မဟုတ္။

ထုိအခါ မိမိတို႔အေနျဖင့္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ၏စိတ္ေနသေဘာထားမ်ားကို ေျပာင္းလြဲပစ္ရန္လိုပါ၏။ တဦး ႏွင့္တဦး ၿပိဳင္ဆိုင္ၾက ခိုက္ရန္ေဒါသျဖစ္ၾက မနာလိုဝန္တိုျဖစ္ၾကျခင္းတို႔သည္ ကမၻေျမႀကီးၿငိမ္းခ်မ္းရန္မ ဆိုႏွင့္ သည့္ထက္သည္ ပိုဆိုးေသာဘက္ဆီသို႔ပို႔ေဆာင္သကယ့္သို႔သာ ရွိေပခ်ိမ့္မည္သာတည္း။

လူ႔ဘဝတြင္ ေအာင္ျမင္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနႏိုင္ေရးအတြက္ နည္းလမ္းေပါင္းမ်ားစြာကို ပညာရွင္မ်ားေရးသား သြန္သင္ေဖၚျပခဲ့သည့္က်မ္းအေစာင္ေစာင္ နည္းလမ္းအသြယ္သြယ္ရွိေနပါလွ်က္ သိပါလွ်က္ လိုက္နာ က်င့္ႀကံအားထုတ္သူမွာ အလြန္နည္းပါးလွဘိ၏။

ထိုသူအမ်ားစုတြင္ စာေရးသူသည္လည္း အပါအဝင္တဦးျဖစ္ေၾကာင္း ႐ိုးသားစြာဝန္ခံပါ၏၊ သို႔ေသာ္ အေသးအဖြဲမွစ,၍ စတင္ျပဳျပင္မည္ဆိုပါလ်င္ အဆံုး၌စိတ္ခ်မ္းေျမ့ရမႈ၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကို သိရွိခံစား
ရသည့္အခါ မည္မွ်ပီတိျဖစ္ရေၾကာင္းကို ကိုယ္တိုင္သိလာေပမည္။


စာေရးသူသည္ အလြန္စိတ္ဆတ္၍ မာနႀကီးခဲ့ပါ၏။ ခ်မ္းသာ၍မဟုတ္၊ ပညာတတ္၍မဟုတ္၊ ႐ုပ္ေခ်ာ သလားဟု ေမးစရာရွိပါ၏။ တိမ္ေတာက္ခ်ိန္တြင္ ျမင္ရပါက မ်က္ေစ့မွားႏိုင္ပါ၏။ အလိုလိုေနရင္း အ ေျခာက္တိုက္ မာနႀကီးခဲ့သူျဖစ္ပါ၏။ စိတ္ဆတ္သည္ဆိုရာ၌လည္း မိမိအားတစုံတေယာက္က ဘာမွ် လာမေျပာသည့္တိုင္ အျခားသူတဦးက မင့္အေၾကာင္းလူတေယာက္က မေကာင္းတာေျပာသည္ ဟု ဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ ထိုသူအားသြားေရာက္ ရန္မူေတာ့၏။

ယခုအခါတြင္ကား လူတဦးတေယာက္သည္မိမိကို မိမိမေကာင္းေၾကာင္း မည္သို႔ပင္မေကာင္းေျပာေန ေစကာမူ ဒီလူကေတာ့ ငါ၏ေနရာကိုရယူလိုသူ သို႔တည္းမဟုတ္ ငါ့အားမေၾကနပ္သူျဖစ္မည္ သူ႔ေစတ နာႏွင့္သူ႔လုပ္ရပ္ သူ႔အားအက်ိဳးျပဳလိမ့္မည္ဟု သေဘာပိုက္ကာ မည္သို႔မွ်ခြန္းတုံ႔ျပန္ျခင္းမျပဳပဲ ေန လိုက္သည့္အခါ မိမိ၏စိတ္၌ မ်ားစြာၿငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္း လက္ေတြ႔ခံစားရေလသည္။

အစ,ပထမပိုင္း၌ ဤသို႔ေနထိုင္ျခင္းသည္ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ ျပႆနာတရပ္ကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရန္အား နည္းျခင္းဟုထင္မွတ္ကာ ၾကက္ေခါင္းဆိတ္မခံျပန္လည္ေျခပ,ေျပာဆိုခဲ့ပါ၏။ မ်ားစြာဆင္းရဲပင္ပမ္းလွ ၿပီး လူတကာကလည္း အထင္အျမင္ေသး၏။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အင္မတန္ေဒါသႀကီးသူဟု အထင္ခံရကာ စုေပါင္းလုပ္သည့္အလုပ္မ်ားတြင္ တစ,ထက္တစ, စည္း႐ုံးမႈအင္အားက်ဆင္းလာေသာေၾကာင္ျ့ဖစ္၏။

သို႔ပါေသာေၾကာင့္ ျခင္းလုံးခတ္ကစားျခင္းႏွင့္သ႑န္တူေသာ လူ႔ဘဝနယ္ပယ္အတြင္း လူ႔ေလာကတ ခုလုံးလွပေနသည္ကိုျမင္လိုပါက ကိုယ့္ဘက္သို႔ေရာက္လာသည့္ ျခင္းလုံးကို ဝိုင္းအျပင္မထြက္ေစပဲ ဝိုင္းအတြင္းသို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္သြင္းႏိုင္ရန္ႏွင့္ မိမိပို႔လိုက္ေသာ ျခင္းလုံးကို မိမိပတ္ဝန္းက်င္မွ ဘ ဝ,တူ ျခင္းခတ္သမားမ်ား လွလွပ,ပ, အကြက္ဆင္ခတ္ျပႏိုင္ရန္ ေစတနာထားရန္လိုေပသည္။

ထိုသို႔ျဖစ္လာပါက မိမိတို႔၏ ျခင္းလုံးဝိုင္းေလးသည္ လူတကာ၏ခ်ီးမြမ္းေထာပနာျပဳျခင္းကို ခံရမည္သာ ျဖစ္၏။ ထိုသို႔မဟုတ္ပဲ မိမိထံေရာက္လာသည့္ ျခင္းလုံးတုိင္းကို ဝိုင္းအျပင္သို႔ ခတ္ထုတ္ပစ္ေနမည္ဆိုပါက လူတကာ၏ကဲ့ရဲ့ႏွာေခါင္း႐ႉံ႕ျခင္းကို ခံရမည္ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ျခင္းကိုယ္ထိန္းၾကပါရန္ ကရင္ဘေလာ့ဂါအေပါင္းအား ဤစာေၾကာင္းမ်ား စာလုံးမ်ားျဖင့္ အသိေပးေတာင္းပန္လိုက္ရေပသတည္း။

မင္းစိုး
အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး။