မေပ်ာ္ႏိုင္တဲ့ျခည္ျဖဴဖြဲ႔ပြဲ

မေပ်ာ္ႏိုင္တဲ့ျခည္ျဖဴဖြဲ႔ပြဲဲဲဲဲဲဲဲဲဲဲဲဲ
(မင္းစိုးစံ)

ဝါေခါင္လျပည့္တဲ့ေန႔မွာ
နင့္ကိုငါမျမင္ပါလား
နင္ျပန္လာမယ္ဆိုလို႔
ဝါေခါင္ပန္းေလးေတြခူးၿပီး
ပန္ေပးဘို႔ ငါ ေစာင့္ေနမိတယ္
ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္
ျပန္လာခဲ့ေစခ်င္လိုက္တာဟယ္။

နင့္အတြက္
ၾကံပိုင္း ငွက္ေပ်ာသီး တင္မက
ျခည္မွ်င္ေလးနဲ႔နတ္ပန္ညိဳ(ဖ၀့္ဝီ.)
ေကာက္ညွင္းထုပ္ကို ငါ ဖယ္ထားတယ္။

ငါ့ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ေလး
မေပ်ာက္ေသးဘူးဆိုရင္
ျခည္ျဖဴဖြဲ႔ဘို႔အေဝးကေန
ျပန္လာခဲ့ေလဟာ။

ငါတို႔ကရင္လူမ်ိဳးေတြခမ်ာ
အဖိႏွိပ္ခံေနရတာ နင္အသိဆုံးပါ။

တခ့်ိဳမ်ားဆိုခုလိုဝါေခါင္လမွာ
မဲညိဳေနတဲ့မိုးတိမ္ေတြနဲ႔
သည္းထန္စြာရြာသြန္းေနတဲံမိုးေရစက္ေတြၾကား
ေျပာင္းစိုက္ေနရင္းအိမ္ကိုလြမ္းရွာလြန္းလို႔
မ်က္ရည္မိုးေတြေစြ
လူမသိသူမသိငိုေနၾကတာ
ဝါေခါင္ပန္းေလး
မျမင္ခ်င္အဆုံး
ဆို႔နင့္ေနရတုန္း
သူတို႔လိုပဲ ေၾကကြဲေနရွာတုန္းပါ။

နင္ကလည္းဟယ္
ဘာေၾကာင့္ျပန္မလာရတာလဲဟင္
မုိးသည္းေနတဲ့ဝါေခါင္လမွာ
နင္မပါပဲနဲ႔
ညိဳေမွာင္ေနတဲ့သေျပသီးမွည့္ကိုတေယာက္ထဲေကာက္ရင္း
ငါေလ………. ငါ…….. ငါ……..
ငိုေနသလားမသိေတာ့ပါဘူး။

ငါ့မ်က္ႏွာေပၚလာစင္တဲ့
မိုးေရေတြဟာ
ပူေႏြးေနသလိုပဲ။

မင္းစိုးစံ
အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး