အက္ဆစ္၏ ႏိုင္ငံေရးေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

အက္ဆစ္၏ ႏိုင္ငံေရးေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္
Friday, February 4, 2011

တာ၀န္မယူရဲေသာ၊ တာ၀န္ယူစိ္တ္မရိွေသာ၊

တာ၀န္မေက်ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊

အန္အယ္လ္္ဒီနဲ႔ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ အႏုိင္ရ

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား

အက္ဆစ္

(ေရးသူအာေဘာ္သာျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီတုိက္ပြဲ၀င္မ်ားအေနႏွင့္ ဖတ္႐ႈစဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး
ျပင္ဆင္သင့္သည္မ်ား ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္ တက္ဆက္လိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။)

ျမန္မာျပည္သူေတြက ေပးအပ္ခဲ့တဲ့တာ၀န္ေတြ ျပည္သူ႔ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရးေတြကို မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘဲ ေယ ဘုယ် လူသာမန္ေတြ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူထုေခါင္းေဆာင္လုိ႔ေခၚတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီပါတီႀကီးအပါအ၀င္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္က အႏိုင္ရလုိ႔ မိမိကိုယ္ မိမိ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္လို႔ ခံယူထားသူမ်ား သိေစရန္၊ အိမ္မက္ေတြက ႏိုးထရန္ ဒီေဆာင္းပါး ကို ေရးသားလုိက္ရပါတယ္။

အခုဆိုရင္ စစ္အုပ္စုက လႊတ္ေတာ္ေတြေခၚလို႔ အစိုးရဖဲြဖို႔ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာ ကုိယ့္ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္က ဘာလဲ၊ ျပည္သူေတြအတြက္ လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းစက ဘာလဲဆိုတာမသိဘဲ ေ၀၀ါးေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ၉၀ က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အရွက္တရား အသိတရားေလးမ်ား ရႏိုင္ဖုိ႔ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရတယ္ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။

လႊတ္ေတာ္စၿပီဆိုတာနဲ႔ နားထဲမွာ သံရည္ပူေလာင္းလုိက္သလို ပူေလာင္မိတယ္။ စစ္အုပ္စု ျပန္အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ မယ္ဆိုတာနဲ႔ မိမိတို႔တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာအတြက္ ရင္နာမိတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုမွ မ ေထာက္ဘဲ ေနသာသလို ေနေနၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ၉၀ ေရြး ေကာက္ပဲြက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိိုေတာ့ နာၾကည္းမိတယ္။

ကမၻာ့ႏုိင္ငံအသီးသီးက လူထုအံုႂကြမႈေတြကို ျမင္ရေတာ့ ကိုယ့္တုိင္းျပည္လည္း ေျပာင္းလဲမႈ ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ ႏိုင္မလဲလုိ႔ ေတြးေတာမိတယ္။ အီဂ်စ္က ျပည္သူေတြကို အားေပးေနတယ္ဆိုတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လည္း ေျပာခ်င္တယ္။ အားေပးရဲရမယ္၊ ေထာက္ခံရဲရမယ္၊ အာဏာရွင္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္က်င့္ရဲရ မယ္။ ဒါမွသာ ေခါင္းေဆာင္တဦးရဲ႕ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ညီလိမ့္မေပါ့။ ဘာလို႔မ်ား သူမ်ားႏုိင္ငံကိုလည္း ေ၀့လည္ ေၾကာင္ပတ္စကားေတြနဲ႔ သြားႏွစ္သိမ့္ေနရသလဲဆိုတာ နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ အေမးခ်င္ဆံုးစကား ကေတာ့ သူမ်ားႏုိင္ငံကို စိတ္၀င္စားပါတယ္ဆိုတဲ့ ေဒၚစုရယ္ ... ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ အေျခအေနက ဘယ္လမ္းကို သြားေနၿပီလဲဆိုတာေကာ စိတ္၀င္စားရဲ႕လားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။

ဘာမဆို ျပတ္ျပတ္သားသား မေျပာရဲသူဟာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေ၀့ လည္ေၾကာင္ပတ္ေတြ ေျပာၿပီး ျပည္သူေတြကိုပဲ တာ၀န္ေက်ပါ၊ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ေအာင္ ခ်ီတက္ပါ၊ သတၱိရိွ ပါဆိုတဲ့ အဆိုအမိန္႔ေတြကို ေပးတတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြ တာ၀န္ေက်ခဲ့ၿပီ၊ တာ၀န္ေက် ေနၿပီ၊ ခ်ီတက္ခဲ့ၿပီ၊ ခ်ီတက္ေနၿပီ၊ သတၱိရိွခဲ့ၿပီ၊ သတၱိရိွဆဲဆိုတာကို မသိဘဲ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ေအာ္ေျပာ ေနသူနဲ႔ တူေနတယ္ဆုိတာကို သတိမျပဳမိေလေလ်ာ့သလား။

“အေျပာင္းအလဲလိုခ်င္ရင္ မိမိဘာသာ အေျပာင္းအလဲလုပ္ႏိုင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစား” ဆုိတဲ့စကားကို ၾကားမိတုိင္း ျပည္ သူ႔ဆီကိုပဲ ျပန္ၿပီးပုတ္ထုတ္ မိန္႔မွာတတ္တဲ့ စကားေတြပဲ ေျပာတတ္တဲ့ ေဒၚစုဟာ ျပည္သူ႔ဘ၀ကို နားလည္ဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္ယူ ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ႏွစ္ကာလၾကာတာေတာင္ ျမန္မာျပည္ သူေတြရဲ႕ အေျခအေနကို မသိ၊ အာဏာရွင္အေၾကာင္းမသိ ျဖစ္ေနပါေပါ့လား။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာေတာင္ အာဏာ ရွင္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား စိန္ေခၚတိုက္ပဲြမ၀င္ရဲသူဟာ အီဂ်စ္ျပည္သူတေယာက္က ေမးတာကို ျပတ္ျပတ္ သားသား မေျပာရဲတာကေတာ့ အထူးအဆန္းမဟုတ္ေပဘူးေလ။ အက်ယ္ခ်ဳပ္ကာလမွာလည္း ေခါင္းေဆာင္ မွန္ရင္ အျပင္က ျပည္သူကို ၾသဇာလႊမ္းမိုးႏုိင္စြမ္းရွိရမယ္လို႔ ထင္ထားတာ၊ အဲဒီကာလေတြမွာတုန္းကလည္း သာမန္စကားေလးေတြသာ ေျပာေနေလေတာ့ အာဏာရွင္ကို မုန္းတီးစိတ္နဲ႔သာ ေဒၚစုကို နားလည္ေပးေနရ တာ၊ မေက်လည္မႈေတြကေတာ့ ရင္နဲ႔မဆံ့ေအာင္ပါပဲ။

လြတ္ေျမာက္လာေတာ့ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေလမလဲလို႔ ၾကည့္လုိက္မိေတာ့လည္း အေျခအေနေတြဟာ ပိုၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ေဒၚစု လြတ္လာမွပဲ မတရားတဲ့ ဖဲြစည္းပံု၊ မသမာတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြ ဆန္႔က်င္ သံေတြလည္း တိတ္သြားတယ္။ အားလံုးက ‘အိပ္ခ်္အိုင္ဗီြကို ကူညီပါ’ ‘လူမႈကယ္ဆယ္ေရးေတြကို အရွိန္ျမႇင့္ လုပ္ပါ’ ဆိုတာေတြပဲ ၾကားရေတာ့ ဒီလို အန္ဂ်ီအိုဆန္ဆန္ အလုပ္ေတြကို လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေဒၚစုဟာ အစက တည္းက အန္အယ္လ္ဒီဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီႀကီးကို မေထာင္သင့္ဘူးလုိ႔ဘဲ ေျပာခ်င္တယ္။

အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးကို ဘာလို႔ လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို အေမးခ်င္ဆံုးပါပဲ။ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာ ကတည္းက ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတာကို တစိုက္မတ္မတ္မလုပ္ဘဲ အက်ဥ္းသား ေတြ ေထာက္ပံ့ေရးကိုသာ လုပ္ေနတာေၾကာင့္ အာဏာရွင္သက္ဆုိးရွည္ႏုိင္ေရး အကူအညီေပးေနတာလား လုိ႔ပဲ ေျပာလုိက္ခ်င္ေတာ့တယ္။

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လိုခ်င္တာက သူတို႔အတြက္ စား၀တ္ေနေရး အကူအညီ အေထာက္အပံ့မဟုတ္ပါ ဘူး။ သူတို႔ အစားေကာင္းေတြ စားၿပီး ေထာင္ထဲမွာ သက္ဆိုးရွည္စြာ ေနထုိင္ရေရး မဟုတ္ပါဘူး။ မတရားတဲ့ အမိန္ေတြနဲ႔ အက်ဥ္းခ်ခံထားရတာေၾကာင့္ သူတုိ႔လံုး၀လြတ္ေျမာက္ေရးကိုပဲ လုိခ်င္တာပါ။ ေဒၚစု လုပ္ေပးေန တာက သူတုိ႔လြတ္ေျမာက္ေရးကို လူသာမန္ေတြ ေျပာသလုိ အလႅာပသလႅာပသာ ေျပာၿပီး အက်ဥ္းသားမိ သားစုနဲ႔ေတြ႔၊ အားေပးစကားေျပာ၊ မဂၤလာေဆာင္နဲ႔ အသုဘ၊ ေမြးေန႔၊ ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားေတြ တက္ၿပီး ကိုယ္လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတာကေတာ့ အေတာ္ကို စိတ္ပ်က္နာက်ည္းစရာေကာင္းလွတဲ့ ျမင္ကြင္းလုိ႔ေတာင္ ဆုိခ်င္ပါတယ္။ ေဒၚစု ဒါေတြ လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္ကာလမဟုတ္ပါဘူး။

လူထုေခါင္းေဆာင္ဆုိတာ သာမန္လူေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြထက္ ထူးျခားတာကို လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ လူ သာမန္ေတြလုပ္တတ္တဲ့ လူငယ္ကြန္ရက္နဲ႔ တြစ္တာ၊ ေဖ့စ္ဘြတ္၊ ၀က္ဆိုက္ေလးေတြနဲ႔ သာယာေနတဲ့ ေဒၚစု ဟာ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး ျပည္သူဘ၀ေတြကို ကယ္တင္ႏုိင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမရိွဘူးဆိုတာ တေန႔ ထက္တေန႔ ျပသလာသလို ခံစားမိတဲ့အတြက္ ဒီလိုေရးသားလိုက္ရတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚစုတင္မကပါဘူး။ ၉၀ ခုႏွစ္က ေရြးေကာက္ခံ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားလည္း ၿငိမ္ေနၾက တာ ေတြ႔ရတယ္။ သူလုပ္ႏုိး၊ ငါလုပ္ႏိုးနဲ႔ ေဖာက္ထြက္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရွိလို႔ တိုင္းျပည္ က အစိုးရ (၅) ဆက္စာေလာက္ နစ္နာခဲ့ရၿပီ။ လိုေတာ့ လိုခ်င္တယ္၊ အနစ္နာေတာ့ မခံခ်င္ဘူး အနစ္မခံဘဲ နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ရမလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ျပည္သူေတြက ျပန္ေျပာရမယ့္ စကားရပ္ေတြပါ။

နယ္စပ္ေတြမွာ ေဒၚစု မလြတ္ခင္ကတည္းက တိုက္ပဲြေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္က ဆိုးဆုိး၀ါး၀ါးႀကီးကို ျဖစ္ေနတယ္။ အရင္ကလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ ဒါကို တုိ္င္းျပည္ေခါင္းေဆာင္လုပ္တဲ့သူက လ်စ္လ်ဴ႐ႈလို႔ မရပါဘူး။ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ပိုၿပီး တာ၀န္ရွိပါ တယ္။ ဒုကၡသည္ေတြကို စာနာသနားတယ္ဆိုတာ လူတိုင္း လြယ္လြယ္ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုမျဖစ္ ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ၊ တုိင္ရင္းသားေတြကို ဘယ္လို ေတြ႔ဆံုတိုင္ပင္မလဲ ဆိုတာေတြကို ေဒၚစုနဲ႔ လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ သတိျပဳမိရဲ႕လားမသိ။

အန္အယ္လ္ဒီဆိုတဲ့ ပါတီႀကီးကလည္း လူထုက အားကိုးရမလား မွတ္ပါတယ္။ က်ားေရွ႕ အသနားခံေနတာ ေတြကို ျမင္ရတိုင္း ခင္ဗ်ားတို႔အစား ရွက္မိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔တေတြဟာ မတရားတဲ့ ဥပေဒေရွ႕ေမွာက္မွာ အသနားခံစာေတြနဲ႔ အယူခံေတြ အထပ္ထပ္တင္ၿပီး ေတာင္းဆိုေနတာက အၾကမ္းမဖက္လႈပ္ရွားမႈေတြလို႔ ေခၚဆိုႏုိင္ပါသလား။ အန္အယ္လ္ဒီက ႏုိင္ငံေရးလုပ္စရာမရိွလုိ႔ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေလးေတြကို လုပ္ေနတာ ေတြက အင္မတန္ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္၊ လုပ္စရာမရိွလို႔ ရွာလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္လို႔မ်ား မေတြးေတာ မ ဆင္ျခင္မိဘူးလား။

စစ္အုပ္စုက ရည္ရြယ္ခ်က္ ရိွတယ္။ ဦးတည္ခ်က္ပန္းတုိင္ ရိွတယ္။ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ကို ေရာက္ေအာင္သြား တယ္။ အခု လႊတ္ေတာ္ေခၚၿပီ၊ အစိုးရဖဲြ႔ၿပီ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြက စစ္ အုပ္စု ခ်ေပးတာကို လိုက္ေအာ္ၾကတယ္။ ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း တာ၀န္အရ လုပ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရည္မွန္း ခ်က္တခုၿပီးတခု ေျပာင္းတယ္။ အခုေတာ့ ကိုယ့္ဘယ္လမ္းသြားေနၿပီလဲဆိုတာေတာင္ မမွတ္မိေတာ့တဲ့ အ ေနအထားေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ။

လမ္းေပ်ာက္ၿပီး ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ ေရာက္ေနၿပီလို႔ပဲ ခပ္ရွင္းရွင္း ေျပာလုိက္ၾကပါစို႔။ လူထုေတြ ဘ ၀ကို ၾကည့္ပါဦး။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး အဘက္ဘက္က ခၽြတ္ျခံဳက်ေနတာကို ေဒၚစုနဲ႔ အန္အယ္လ္ဒီက အန္ဂ်ီအိုေတြလို ေသးေသးမႊားမႊား အကူအညီေလးေတြ လုိက္ေပးေနမယ့္အစား ျမန္မာ ျပည္သူတရပ္လံုး ခံစားေနရတဲ့ လူမႈဒုကၡႀကီးကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္လုိက္ပါေတာ့လား။ တုိင္းျပည္ကုိ လူတန္းေစ့ေနႏုိင္တဲ့ ဘ၀ေရာက္ေအာင္ ေခါင္းေဆာင္ၿပီး လုပ္ေပးႏုိင္ေလမလားလုိ႔ အရင္တုန္းကေတာ့ အားကုိးေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိပါတယ္။ ျပတ္ျပတ္သားသား ေခါင္းေဆာင္ရဲတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို သူ႔သမီးက လည္း သူ႔လိုျဖစ္ေလမလားလို႔ အားကုိးယံုၾကည္ခဲ့မိတာေလ။ အခုေတာ့ လူသာမန္ေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ၿပီး လက္ခုပ္တီး ပန္းကံုးစြပ္တာကို သာယာေနတဲ့ အကယ္ဒမီေပးပဲြက မင္းသမီးတလက္ ျဖစ္ေနတာကို ရင္နာလုိ႔မဆံုးျဖစ္ရတယ္။

ေဒၚစုနဲ႔ ၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ တာ၀န္မေက်လို႔၊ တာ၀န္မယူရဲလို႔၊ တာ၀န္ယူစိတ္မရွိလို႔ မၾကာခင္ကာလမွာ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ စစ္အုပ္စုက အထပ္ထပ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့ ကြန္ရက္ထဲကို ထပ္မံ ဆင္းသက္္ရေတာ့မယ္။

ျပည္သူေတြ အခါခါ တာ၀န္ေက်ခဲ့ၿပီ။ လမ္းေပၚထြက္ၿပီး သူတို႔ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရး ေတာင္းဆုိသံ ပြက္ပြက္ ညံေအာင္ ျပသခဲ့ၿပီးၿပီ။

သံဃာေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြလည္း တာ၀န္ေက်ခဲ့ၿပီ၊ အေသခံခဲ့ၿပီးၿပီ။ လူညြန္႔တံုးခဲ့ၿပီးၿပီ။

တာ၀န္မေက်တာက ျပည္သူက ေပးအပ္တဲ့ တာ၀န္ကို မယူရဲဘဲ ျပည္သူကိုပဲ ပံုခ်လုပ္ခိုင္းေနတဲ့ ေရွာင္ေျပး ေနတဲ့ ေဒၚစုနဲ႔ ၉၀ ျပည္ႏွစ္က ေရြးေကာက္ခံ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြပါပဲ။ ဘယ္အထိ လူထုက တာ ၀န္ေက်ေပးရမွာလဲ၊ ဘယ္အထိ လူထုက လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးရမွာလဲ။ ႏိုင္ငံတကာအေနနဲ႔ကလည္း ၾကည့္ ပါဦး။ ဘာတခုမွ ထမလုပ္ဘဲ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ၿပီး အခမ္းအနားပဲ လုပ္တတ္တဲ့ အတိုက္အခံကို ဘယ္လို အားေပးကူညီရမွာလဲ။ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီးလုိ႔ ဘာေတြ ေထာက္ခံေပးရမွာလဲ။ မိမိတို႔ဘာသာ စဥ္းစားၾကပါ ေတာ့။

အၾကမ္းမဖက္ အႏုနည္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံတကာအခင္းအက်င္းေတြက သူတုိ႔ႏုိင္ငံက လြတ္ေျမာက္ေရး ကို သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ အားမထုတ္ဘဲနဲ႔ ရခဲ့ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြ လမ္းေပၚထြက္ေတာ့လည္း ပါမ လာ၊ ျပည္သူေတြ လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ေတာ့လည္း လိုက္မလုပ္၊ ျပည္သူမလုပ္ႏိုင္၊ လုပ္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမရိွ ေတာ့လည္း ျပည္သူကို အျပစ္တင္ေ၀ဖန္သမႈေတြ လုပ္ေနသမွ်ေတာ့ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး ေမွ်ာ္ေလ တုိင္းေ၀းေနေတာ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ေခါင္းေဆာင္လို႔ အမည္ယူထားရင္ လုပ္ၾကေလ။ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္နဲ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး ျပတ္ျပတ္သား သား ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္သူသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး မုန္တိုင္း အျပင္းထန္းဆံုးျဖစ္ေနတဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ ျပတ္သားသူ၊ ရဲ၀့ံံသူ၊ ေခါင္းေဆာင္ရဲသူ၊ တာ၀န္ရိွတယ္လို႔ ခံယူတတ္သူ၊ ျပည္သူ႔အတြက္ အာဏာရယူရဲသူကသာ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးကို စြမ္းေဆာင္ရယူေပး တဲ့ ေခါင္းေဆာင္စစ္စစ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ မလြတ္ေျမာက္ေသးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။

အက္ဆစ္
Source Article from
http://drlunswe.blogspot.com/2011/02/blog-post_9262.html