အေရးၾကီးသည္႔ အသိဥာဏ္မ်ား

အေရးၾကီးသည္႔ အသိဥာဏ္မ်ား

ေဒါက္တာအရွင္နႏၵက
22 November 2010

စာေရးသူ သက္တမ္းတေလ်ာက္တြင္ အလြန္ရင္းႏွီးေသာသူမ်ားထံမွ မေမွ်ာ္လင္႔ေသာအယူအဆႏွင္႔ စကားသံမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ၾကားသိခဲ႔ရပါသည္။ ထိုအခါတြင္ ရုတ္တရက္အံၾသသြားခဲ႔ရၿပီးေနာက္ သူတို႔ ဘာ ေၾကာင့္ဤသို႔ေျပာဆို ယူဆခဲ႔ၾကပါသနည္းဟု စဥ္းစားခဲ႔မိရာမွ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးျဖစ္ခဲ႔ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔ဆိုသည္မွာ တစ္ဦးက ျမန္မာျပည္မွ စာေရးသူ၏ ဇာတိၿမိဳ႔ကျဖစ္ၿပီး စာေရးသူအေနွျဖင္႔ သူ႔ကို ဘာသာေရးတြင္ အသိဥာဏ္ ရွိေနသူ တစ္ဦးဟု ထင္ခဲ႔မိေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။ ထင္ခဲ႔ရျခင္း အေၾကာင္းမွာ သဒၶါတရားေကာင္းသူ ျဖစ္ျခင္းႏွင္႔တရားဘာ၀နာမ်ား ေလ႔လာလိုက္စားသူ ျဖစ္ေနျခင္းတို႔ေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္တစ္ဦးမွာ အေမရိကတြင္ ေနထိုင္သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သဒၶါတရားအားေကာင္းသူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္႔ျပင္ အရာရာတြင္ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေနျပန္ပါသည္။ ဤသို႔ေသာ အေနအထားတြင္ သူတို႔ႏွစ္ဦး ကို ေလ႔လာမိပါက တစ္ျခားဗုဒၶဘာသာ၀င္ တို႔ထက္ ေခါင္းတစ္လံုးသာၿပီး အထင္ၾကီးစရာဟု ထင္ျမင္စရာ ျဖစ္ခဲ႔ ပါသည္။ ထိုသို႔အထင္ခံထားရေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ႏွစ္ဦးထံမွ ထင္မွတ္မထားေသာ အယူအဆႏွင္႔ စကား သံမ်ားကို ၾကားခဲ႔ရေသာအခါ စာေရးသူအေနႏွင္႔ အံ႔ၾသသြားခဲ႔ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

တစ္ဦးက ေျပာခဲ႔သည္႔ စကားမွာ တပည္႔ေတာ္ ဗုဒၶဘာသာကေန တစ္ျခားဘာကို ေျပာင္းယူရမလား စဥ္းစားေနမိတယ္ဘုရား၊ ေနာက္တစ္ဦးက ေျပာခဲ႔သည္႔ စကားမွာ တပည္႔ေတာ္ တရားေတြရင္မွာ ရွိေပမဲ႔ ထြက္ေျပးခ်င္လွၿပီ။ သူတို႔ ဘာေၾကာင္႔ ဤစကားေတြ ေျပာခဲ႔ၾကပါသနည္း၊သူတို႔ကပဲ မွန္ေနလို႔လား၊ ဗုဒၶဘာသာကပဲ လမ္းလြဲေနလို႔လား။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ႔ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလံုး ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား သာ ျဖစ္ေနၾကပါေသးသည္။

စာေရးသူကေတာ႔ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမမ်ားကို မွန္ကန္စြာသိေအာင္ အားထုတ္တတ္သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ၾကပါဟု တိုက္တြန္းစကားမွ်သာ ဆိုခဲ႔ပါသည္။ ထို႔ထက္ပိုၿပီး မေျပာဆိုခဲ႔ပါ။ ယခုမူ ေဆာင္းပါးေရးၿပီး သိေစရလွ်င္ အက်ိဳးမ်ားမည္ဟု ယူဆၿပီး ေရးလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ပုဂၢလဓိ႒ာန္ မရည္ညႊန္းလုိပဲ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် သံုးသပ္ၿပီး ေရးသားလိုပါသည္။ သူတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။

သာသနာေတာ္ကိုလည္း တတ္ႏိုင္သမွ် လွဴဒါန္း သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ပါလွ်က္ ဤသို႔ ယူဆခဲ႔ၾကျခင္းမွာ ဘာေၾကာင္႔ပါနည္း။ အေၾကာင္းမွာ သာသနာေတာ္၏ အတိမ္အနက္ကို မသိျခင္းႏွင္႔ ပုဂၢလိက ကိုးကြယ္မိျခင္းကို အေျခခံထားေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။

သာသနာေတာ္၏ အတိမ္အနက္ကို သိရန္မွာ သြန္သင္ျပသေပးမည္႔ ဆရာသမားေကာင္းရွိရန္ လိုပါသည္။ အေပၚယံေလ႔လာမွုျဖင္႔ ဗုဒၶဘာသာက ဆိုလိုေသာ အဓိပၸါယ္ကို သိႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အမ်ားသူငါ နားလည္ေသာ ဒါနမွဳႏွင္႔ သီလေဆာက္တည္မွဳကို သိႏို္င္ေသာ သာမန္သိမ်ိဳးကိုမူ သိႏိုင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ ဒါန၊ သီလႏွင္႔ စပ္ၿပီး ခိုင္မာစြာ သိေသာ အဆင္႔သို႔မူ မရႏိုင္ မေရာက္ႏိုင္ေပ။ ဗုဒၶဘာသာကေန တစ္ျခားဘာသာသို႔ ကူေျပာင္းခ်င္စိတ္ ရွိရျခင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းကို နားလည္ေအာင္ မေလ႔လာမိျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္႔ အျပင္ တစ္ျခားဘာသာ အေၾကာင္းကိုလည္း မသိလို႔သာ ေျပာင္းခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေပၚျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ အေၾကာင္းကို နားလည္ေအာင္ မေလ႔လာမိျခင္း ဆိုသည္မွာ ဗုဒၶအဆံုးအမမ်ားကို မသိဘဲ ကိုယ္ထင္ျမင္ရာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးကို ၾကည္ညိဳလြန္းၿပီး ထိုရဟန္းေတာ္၏ မသင္႔တင္႔ေသာ ကိုယ္၊ႏုတ္၊စိတ္ အမူအရာ သံုးပါးလံုးတြင္ ခွြတ္ယြင္းခ်က္ကို ေတြ႔ေသာအခါ ဗုဒၶဘာသာအေပၚ စိတ္ကုန္ သြားျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ဒီအတိုင္း ခ်ည္းေနမွာပါပဲ ယံုၾကည္စရာ၊ ၾကည္ညိဳစရာမွ မရွိဘဲဟု သတ္မွတ္လိုက္ၿပီးလွ်င္ သာသနာေတာ္အေပၚ အထင္ေသးသြားၿပီး ဘာသာကူးေျပာင္းခ်င္ စိတ္ ျဖစ္သြားရပါသည္။

သာသနာေတာ္ႏွင္႔ သာသနာ႔တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေသာပုဂၢိဳလ္ကို ခြဲျခားသိတတ္ရေပမည္။ သာသနာေတာ္သည္ စင္ၾကယ္ပါေသာ္လည္း သာသနာ႔တာ၀န္ ထမ္းမ်ားအတြက္မူ စင္ၾကယ္သူလည္း ရွိ၊ မစင္ၾကယ္သူလည္း ရွိေပမည္။ သူတို႔သည္လည္း သာမန္ ပုထုဇဥ္အဆင္႔မွ်သာ ရွိေသာ ေၾကာင္႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ပုဂၢိဳလ္ကို ၾကည္ညိဳလြန္းျခင္းထက္ သံဃာေတာ္အေပါင္းကို ၾကည္ညိဳတတ္သည္႔ စိတ္ထားရွိရန္ လိုေပသည္။ သံဃာမွန္လွ်င္ စင္ၾကယ္သူခ်ည္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သံဃာဟု အမည္ခံေသာ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးခ်င္းစီတြင္မူ စင္ၾကယ္ မစင္ၾကယ္ မေသခ်ာသျဖင္႔ စီစစ္ တတ္ၾကရေပမည္။

ပုဂၢိဳလ္ မစင္ၾကယ္ ျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး သံဃာေတာ္ေတြဟု သိမ္းက်ဳးံၿပီး အျပစ္မတင္သင္႔ေပ။ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ ဟု အၿမဲပင္ႏုတ္မွ ရြတ္ဆိုေနၿပီး စဲြမိစဲြရာ ပုဂၢိဳလ္တြင္ ၾကည္ညိဳေနမိပါက မိမိၾကည္ညိဳမိသည္႔ သူက ေကာင္းမြန္သူ၊ အရည္အခ်င္းရွိသူျဖစ္လွ်င္ မဆိုးလွေသးေသာ္လည္း မျပည္႔စံုသူျဖစ္ပါက စိတ္ဆင္းရဲ ရေပမည္။ ပုထုဇဥ္အေလ်ာက္ အစဲြမကင္းႏိုင္ဟု ဆင္ေျခေပးလိုေသာ္ သတိေလးထားၿပီး ဆင္ျခင္စြာျဖင္႔ ဂုဏ္မမက္ လြန္းဘဲ ကိုးကြယ္ၾကရေပမည္။

ဂုဏ၀ေႏၱ ပႆႏၱိ ဇနာ ( လူတို႔သည္ ဂုဏ္ရွိသူကို ၾကည္႔လို ၾကသည္) ဟု အဆိုရွိသည္မွာ မွန္ပါ၏၊ သို႔ရာတြင္ အစြန္းတစ္ဖက္ မေရာက္သြားေစရန္ ဆင္ျခင္စိတ္ ထားၾကပါရန္ အသိေပးလိုပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႔က သံဃာခ်င္းအတူတူ ရုပ္လွမွ၊ စာေမးပြဲေအာင္မွ၊ နာမည္ၾကီးမွ၊ မိမိေမးသည္႔ ေမးခြန္းကို
ေျဖဆိုေပးႏို င္မွ၊ ၀ိနည္းေလးစားမွ၊ မိမိေနေစခ်င္သည္႔ ေက်ာင္းတိုက္တြင္ေနမွ၊ အဂၤလိပ္စကားတတ္မွ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ၾကည္ညိဳမည္ဟု သတ္မွတ္ထားတတ္ၾကေပသည္။ မိမိတို႔၏ ခံစားခ်က္ကို ရဟန္းသံဃာ အေပၚယံုၾကည္မွဳႏွင္႔ တဲြစပ္ထားတတ္ၾကသည္။ သာသနာေတာ္သည္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ခံစားခ်က္ အတြက္ ေပၚေပါက္လာရသည္ မဟုတ္ဘဲ အသိဥာဏ္ဦးစီးၿပီး အမွန္တရားသိရန္ လူအမ်ား၏ ဆင္းရဲဒုကၡမွ လြတ္ကင္းေစရန္အတြက္ သာလွ်င္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔က သိထားၾကရေပမည္။

ခံစားခ်က္ကို ေရွ႔တန္းတင္ၿပီး အမွန္တရားအတြက္ ဒုတိယေနရာေပးပါက သဒၶါႏွင္႔ ပညာ အခ်ိဳးမညီေတာ႔ပဲ လမ္းလြဲ သြားတတ္ေပသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ပုဂၢလဓိ႒ာန္ထက္ ဓမၼဓိ႒ာန္ကိုသာ ဦးစားေပးပါသည္။ သံဃာေတာ္အား လွဴဒါန္းေပးကမ္းျခင္းသည္ အက်ိဳးမ်ားပါသည္ဟု မိေထြးေ တာ္ ေဂါတမီအား
ေဟာၾကားထားၿပီး သံဃာေတာ္တို႔အား သကၤန္းကို လွဴဒါန္းေစခဲ႔ပါသည္။

သံဃိကအလွဴကို ပုဂၢလိက အလွဴထက္ အက်ိဳးမ်ားသည္ဟု ေဟာေတာ္မူထားပါသည္။ အဘယ္႔ေၾကာင္႔ပါနည္း အစဲြကင္း ေစလို ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။ ပုထုဇဥ္တို႔သည္ အစဲြအလမ္း မ်ားတတ္သည္ျဖစ္ေပ ရာ ျဖစ္ေစခ်င္သလို အၾကည္ ညိဳခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက မျဖစ္လာပါက ေဒါသစိတ္ မေပါက္ကဲြတတ္ေစရန္ျဖစ္ပါသည္။

ယခုလည္းၾကည္႔ပါ အထက္ပါ စာေရးသူႏွင္႔ ခင္မင္သူႏွစ္ဦးသည္ သူတို႔ႏွင္႔စပ္ေသာ၊ သူတို႔က အၾကည္ညိဳခံရေသာ၊ သူတို႔အတြက္ အစစအရာရာ ကုသိုလ္ရေစႏိုင္မည္ဟု သူတို႔၏ စိတ္ကူးျဖင္႔ ေတြးထင္ထားရေသာ၊ သူတို႔အတြက္ ဂုဏ္ယူ စရာျဖစ္မည္ ထင္ရေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားက ထင္သလို ျဖစ္မလာေသာအခါ ဘာသာကူး ေျပာင္းခ်င္ သည္ဟု လည္းေကာင္း၊ ဤသာသနာေတာ္မွလည္း ထြက္ေျပးခ်င္သည္ဟု လည္းေကာင္း ဆိုေနၾကေပသည္။ ဤသည္မွာ ကိုးကြယ္မွဳ မတတ္၍ ဒုကၡေ၀ဒနာ ခံစားရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘာသာအေပၚတြင္ အထင္လဲြ မိျခင္း လည္းျဖစ္ေပသည္၊ ဗုဒၶဘာသာသည္ အလြတ္လပ္ဆံုး ဘာသာျဖစ္သည္၊ အေ၀ဖန္ခံႏိုင္ေသာ ဘာသာ ျဖစ္သည္၊ ေမတၱာတရားကို လက္ကိုင္ထားေသာ ဘာသာျဖစ္သည္၊ သစၥာလမ္းေပၚတြင္ရွိေနေသာ ဘာသာ ျဖစ္သည္ကို သူတို႔တေတြ ေမ႔ေနၾကေပသည္။ တကယ္သိေသာသူမ်ားက ဗုဒၶဘာသာအေပၚတြင္ အထင္လဲြစိတ္ကို မဆိုထားဘိ အသက္ကိုေပး၍ ေစာင္႔ေရွာက္ၾကေပမည္။

တစ္ျခားဘာသာ အေၾကာင္း မသိ၍လည္း ဤကဲ႔သို႔ ဆိုၾကျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ ျမတ္ႏိုးလွပါသည္ ယံုၾကည္လွပါသည္ဟု ဆိုထားေသာ ေငြကုန္ ခံၿပီး ကိုးကြယ္ထားေသာ မိမိဘာသာကိုမွ က်က်နန မသိသူမ်ားသည္ အျခားဘာသာမ်ား၏ အဆံုးအမကို သိရန္ဆိုသည္မွာ ယံုတမ္း စကားသဖြယ္ ထင္ရမည္ကဲ႔သို႔ ရွိေပသည္။ ဤကဲ႔သို႔ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား မ်ားလာမည္မွာ စိုးရိမ္ရေပသည္။

ျမတ္ဗုဒၶက ရုပ္အဆင္းကို အထူးျပဳ၍ ၾကည္ညိဳတတ္သူမ်ား၊ အသံေကာင္းသည္ကို သေဘာက် တတ္သူမ်ား၊ ခ်ိဳးၿခံေခ်ြတာစြာ က်င္႔ၾကံသည္ကို ဆည္းကပ္တတ္သူမ်ား၊ တရားသက္သက္ကိုသာ ႏွစ္သက္ၾကသူမ်ား ဟု ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ိုးခဲြျခား ၿပီးေဟာျပေတာ္မူပါသည္။ အထက္ပါေလးမ်ိဳးတြင္ အစဥ္အတိုင္း ရာႏုန္းမ်ားၿပီး ၾကည္ညိဳတတ္ၾကသည္ဟု မွတ္သားရပါသည္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကမူ အထက္ပါ ဂုဏ္ေလးမ်ိဳး စလံုး ျပည္႔စံုပါေသာ္လည္း သာမန္ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူမ်ားမွာမူ မျပည္႔စံုဘဲ ရွိတတ္ပါသည္။ သို႔အတြက္ ယေန႔ေခတ္ လူအမ်ားသည္လည္း ရုပ္ရည္ကို ၾကည္ညိဳတတ္ သူမ်ားမရွားလွေပ၊ စာေရးသူ မႏၱေလး မစိုရိမ္တိုက္သစ္ ေနခဲ႔စဥ္က ယခု မစိုးရိမ္တိုက္သစ္ နာယက စာခ်ဘုန္းေတာ္ၾကီးျဖစ္ေနေသာ အရွင္တစ္ပါး၏ ရဟန္းခံတြင္ ဆရာေတာ္ဦးရာဇဓမၼာဘိ၀ံသက တရားေဟာခဲ႔ပါသည္။ ထိုတရားပဲြတြင္ ရုပ္ရည္လွပေသာ ရဟန္းေလာင္းကို ေရြးၿပီး ရဟန္းဒကာျဖစ္လိုေသာ ဒကာတစ္ဦးအား ရုပ္ရွင္မင္းသာကိုသာ ရွာေဖြၿပီးသာ ရဟန္းဒကာလုပ္ပါဟု ဆရာေတာ္က အၾကံျပဳခဲ႔ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔ေၾကာင္း မွတ္သားခဲ႔ရပါသည္။

တရားနာခဲ႔သည္႔မွာ ႏွစ္ဆယ္႔ ေျခာက္ႏွစ္ရွိခဲ႔ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း စာေရးသူ ယေန႔တိုင္ မွတ္မိေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ အသိဥာဏ္ ရွင္းသြားေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႔က အသံေကာင္းသည္ကို ၾကည္ညိဳတတ္ၾကပါသည္။ ၾကည္ညိဳရမည္မွာ အသံေပၚတြင္ မဟုတ္၊ မိမိအတြက္ သူတစ္ပါးအတြက္ အကိ်ဳးရွိေစမည္႔ အေဟာအေျပာ မ်ိဳးျဖစ္ဖို႔ လိုေပသည္။ နားေထာင္ေကာင္းၿပီး အသိဥာဏ္ရရွိသည္အထိ နားလည္သေဘာေပါက္မွဳ မရွိပါက အသံသည္ အက်ိဳးမမ်ားလွေသာ အသံမ်ိဳးသာ ျဖစ္တတ္ပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႔သူမ်ားသည္ တရားေဟာတာ ေကာင္းလိုက္တာဟု ေျပာဆိုတတ္ၾကပါသည္။ သူတို႔ ဘာတရားေတြ သိလိုက္၊ရလိုက္သလဲဟု ေမးျမန္းေသာ္ စိတ္ဆိုးတတ္ၾကေပသည္။ အေဟာအေျပာေကာင္းေသာ တရားကို ေကာင္းစြာ နားလည္ သေဘာ ေပါက္သည္ဟု ဆိုပါလွ်င္ ေဒါသစိတ္ႏွင္႔ ေလာဘစိတ္မ်ား တစ္ေန႔တစ္ျခား နည္းပါးလာသင္႔ ပါသည္။ တစ္ခါက စာေရးသူ၏ မိတ္ေဆြ တက္သစ္စ ဓမၼကထိကဟု သူ႔ကိုယ္သူ သမုတ္ေနသူ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးက လူၾကိဳက္မ်ားေစရန္၊ နာမည္ၾကီးေစရန္ တရားေဟာရာတြင္ အသံျဖင္႔ ေဟာၾကားသင္႔ေၾကာင္း စာေရးသူကို အၾကံျပဳ ဖူးခဲ႔ပါသည္။

သူ၏ေစတနာကို ေလးစားရမည္ ျဖစ္ပါေသာ္လည္း သူႏွစ္သက္ရာကို သူေျပာ သည္ဟုသာ သေဘာထားမိပါသည္။ စာေရးသူ၏ သိေစလိုရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ တရားေဟာသည္ ဆိုရာ၀ယ္ သူတစ္ပါးနားလည္ေအာင္ ေျပာျပျခင္း ျဖစ္ေပရာ မွန္သည္သာ လိုရင္းျဖစ္ေပသည္။ နာမည္ၾကီးျခင္း၊ အသံ ေကာင္းျခင္းသည္ တမင္လုပ္ယူရေသာ အရာမဟုတ္ဟု သေဘာရပါသည္။ ပါရမီပါမွသာ အသံ ေကာင္းႏိုင္ပါသည္၊ ကူညီေပးသူလည္း ရွိပါမွလည္း နာမည္ရႏုိင္ပါသည္။ နာမည္ၾကီးေအာင္ ၾကိဳးစားေနျခင္းမွာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး အေနႏွင္႔ အရုပ္ဆိုးလွသည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ ဘုန္းကံအေလ်ာက္ နာမည္ၾကီးျခင္းကိုမူ လက္ခံပါသည္။ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင္႔ နာမည္ရေအာင္ ၾကိဳးစားမွဳမ်ိဳးကိုသာ ဆိုလိုပါသည္။

ခ်ိဳးၿခံေခ်ြတာစြာ က်င္႔သံုးသည္႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားဆိုသည္မွာ ဓုတင္အက်င္႔ကို က်င္႔သံုးေသာ ရဟန္း ေတာ္မ်ားကို အဓိကဆိုလိုပါသည္။ ထိုရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေလာကတြင္ အခ်မ္းသာဆံုးေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ပိုင္ဆိုင္မွဳကို မျမတ္ႏိုးၾကသျဖင္႔ ကိေလသာနည္းပါးေအာင္ က်င္႔ေဆာင္သည္႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶက ထိုရဟန္းေတာ္မ်ားကို ခ်ီးမြမ္းပါေသာ္လည္း က်င္႔ႏိုင္သူမ်ားသာ က်င္႔သံုးၾကရန္ ခြင္႔ျပဳထားပါသည္။ ရဟန္းေတာ္တိုင္း က်င္႔သံုးရန္ မလြယ္ကူသည္႔ျပင္ မျဖစ္မေန က်င္႔ရမည္႔ က်င္႔စဥ္လည္း မဟုတ္ပါေခ်။ သာသနာေတာ္ကို ေစာင္႔ေရွာက္ရာတြင္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင္႔ ေစာင္႔ေရွာက္ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဓုတင္က်င္႔ေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ မလိုခ်င္သူမ်ား ျဖစ္သျဖင္႔ လွဴခ်င္သူ ေပါလွပါသည္။ တရားသက္သက္ကိုသာ အေလးထားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္းရွိပါသည္။ လူနည္းစုျဖစ္ပါသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ျဖစ္လိုသူမ်ားသည္ ဗုဒၶ၏ သြန္သင္ျပေသာ တရားေတာ္မ်ားကို မျဖစ္မေန ေလ႔လာသင္႔ပါသည္။ မိမိသံုးစဲြမည္႔ အ၀တ္အစားကို ၀ယ္ယူေသာအခါ အျပစ္အနာအဆာ ကင္း၊ မကင္း၊ အရည္အေသြး ေကာင္း၊ မေကာင္း၊ ေစ်းတန္၊ မတန္ စီစစ္ ေရြးခ်ယ္တတ္ၾကေပသည္။ ထိုအ၀တ္ အစားမ်ားသည္ ၾကာရွည္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္သည္႔ ပစၥည္းမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကပါ။ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း ပ်က္စီး သြားတတ္ပါသည္။ ထိုပစၥည္းေလးကိုပင္ ဂရုတစိုက္ ေရြးခ်ယ္အပ္သည္ဟု ထင္ပါလွ်င္ မိမိကိုးကြယ္သည္႔ ဘာသာတစ္ခုသည္ ဤဘ၀ ေနာင္သံသရာ ဘ၀အထိ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင္႔ ကိုးကြယ္ၾကသျဖင္႔ သိေအာင္ ၾကိဳးစားသင္႔ၾကပါသည္။

မိမိ ကိုးကြယ္သည္႔ဘာသာ၏ တန္ဖိုးကို မသိဘဲ ဘာသာေျပာင္းခ်င္သည္ဟု လည္းေကာင္း၊ တရားေတြ ရင္မွာ ျပည္႔သည္ဟုလည္း ဆိုေသး၊ ကိုးကြယ္သည္႔ ဘာသာကို စြန္႔ၿပီးထြက္ေျပးခ်င္သည္ဟုလည္း ဆိုေနျပန္ရာ ဗုဒၶဘာသာအေပၚတြင္ တစ္ျခား သူမ်ားက အထင္အျမင္ ေသးေစမည္ အယူအဆမ်ိဳး ကို ျဖစ္ေစသည္႔ျပင္ ေျပာဆိုသူတို႔ အတြက္လည္း ကုသိုလ္ျဖစ္ေစမည္ မဟုတ္ပါ။ သူတို႔၏ သားသမီးမ်ားကိုလည္း မည္သည္႔ အေမြေပးမည္နည္း၊ သံသယအေမြေတြကို မေပးေစခ်င္ပါ။ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းကို ကိုယ္တိုင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျဖစ္ေစခ်င္ပါသည္။

သာသနာ ေတာ္သည္ ေကာင္းေပသည္၊ လက္ေတြ႔ျဖစ္ပါသည္၊ ေနာင္ဘ၀အထိ မေစာင္႔ပါ။ အျမဲတမ္း အစစ္အေဆး ခံႏိုင္သည္။ အေ၀ဖန္ခံႏိုင္သည္၊ လက္ေတြ႔က်င္႔ၾကံႏိုင္သူအား တကယ္ခ်မ္းသာ ျဖစ္ေစ သည္၊ ေလလံုး မထြား ေသာ ဘာသာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ အသိဥာဏ္ရွိသူတို႔သာ ေပ်ာ္စံရာျဖစ္ေပသည္။ ထိုကဲ႔သို႔ေသာ အဆံုးအမကို ရေနၾကပါလ်က္ ဂုဏ္ယူ ၀မ္းေျမာက္စြာ မရွိေနျခင္းသည္ မျပည္႔စံုေသးသည္ကို ညႊန္ျပေနပါသည္။ ျပည္႔စံုေအာင္ျဖည္႔ၾကပါဟု တိုက္တြန္းပါသည္။ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုသည္ တန္ဖိုးရွိေအာင္ အသံုးခ်တတ္သူ အတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ အရင္းအႏွီးမ်ား ျဖစ္သည္ကို နားလည္သေဘာၾကပါေစဟု ဆႏၵျဖစ္မိပါသည္။

က်မ္းကိုးစာရင္း

၁။ အဂၤုတၱရနိကာယပါဠိေတာ္

၂။ စာေရးသူအားေျပာဆိုသူ၏ နာမည္မ်ားကို မေဖၚျပျခင္းမွာ သူတို႔၏ စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္သျဖင္႔ မေဖၚျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

၃။ သံဃိကအလွဴ အက်ိဳးမ်ားေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား သိၾကသျဖင္႔ ျပည္႔ျပည္႔စံုစံု မေဖၚျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီသည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အေဒၚလည္းျဖစ္ပါသည္။

စာေရးသူ၏အာေဘာ္

ဗုဒၶႏွင္႔စပ္ေသာ က်ယ္ျပန္႔ေသာ အသိဥာဏ္မ်ားရွိေစရန္ ရည္သန္ပါသည္။


ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္နႏၵက
ဓမၼဒူတေက်ာင္း၊ ဘူေဖ်ာင္းရပ္ကြက္
အင္ခၽြန္းၿမိ့ဳတာင္ကိုရီးယား


ွSource Article from http://dhammadoctor.com