ငတ္မြတ္ျခင္း ေတာင့္တ,ျခင္းႏွင့္ တန္ဘိုးထားရွိျခင္း

ငတ္မြတ္ျခင္း ေတာင့္တ,ျခင္းႏွင့္ တန္ဘိုးထားရွိျခင္း
(ေအာင္ေဇ)

ေလာက,တံထြာ ဆိုစရာကား
ဥစၥာေရႊေငြ ေပါမ်ားေလမူ
ခ်မ္းသာဟူ၏။

သို႔တေစမူ
လူသူမနီး ေတာနက္ႀကီးတြင္
ခရီးႏွင္စဥ္ အေဖၚမြန္ကား
သန္႔စင္လွစြာ စားၿမိန္ထုတ္သာ
ရတနာတိ။

ကႏၱာရလမ္း ခရီးၾကမ္း၌
ပင္ပမ္းဆင္းရဲ ပူရွိန္ကဲေသာ္
ပုလဲေရႊေငြ ဥစၥာေတြထက္
ေသာက္ေရတေပါက္ ခရီးေရာက္၏။

အသိဥာဏ္ေထာင္သြင္း သံေခ်က်င္းႏွင့္
ခံတြင္းပါးစပ္ လက္ထိပ္ခပ္ေသာ္
ထြတ္ျမတ္ပိုင္းျခား ႏွလုံးသား၏
ေစစားစြဲျပဳ လြတ္လပ္မႈသာ
ရတနာတည့္။

အေရွ႕ေနဝန္း ေနဆယ္ဆင္းမွ်
ပူျပင္းလွစြာ စစ္အာဏာေအာက္
ကၽြန္သေဘာက္သို႔ က်ေရာက္တေခတ္
တလီစစ္ႀကီး ျပည္တြင္းမီးကို
အၿပီးၿငိမ္းလို ဒီမိုကေရစီ
မိုဃ္းႀကီးသည္သာ ရတနာတည့္။

ရင္မွာဖိစီး စစ္ပူမီးကို
အၿပီးၿငိမ္းလို ဒီမိုဆိုတဲ့
ေရခ်ိဳတေပါက္ တို႔မ်ားေသာက္ခ်င္ စမ္းပါဘိ။

ေအာင္ေဇ
09-May-1998
၈.၈.၈၈ ဆယ္ႏွစ္ေျမာက္ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။

ကဗ်ာေတြကို အခုလိုေဖၚျပခြင့္ျပဳတဲ့ ဆရာေအာင္ေဇ ကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။