ပထမတန္း ကရင္ဖတ္စာအုပ္

ကရင္ေန႔အမည္မ်ား

မူ.နဲ ိ့ဳ မူ. အု္မိင္

က်ဳပ္ဘာေၾကာင့္ ကရင္စာေတြအပင္ပမ္းခံၿပီး တင္ေနရသလဲ ဆိုတာ နည္းနည္းေျပာျပမယ္။
စာေပဆိုတာ ဘာသာစကားရဲ့ သေကၤတ ဆိုတာ အားလုံးလက္ခံႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
သေကၤတ အတိအက်မရွိရင္ အဲဒီဘာသာစကားဟာ ပရမ္းပတာျဖစ္မွာပဲ။
သေကၤတ ရွိေနေပမယ့္ သေကၤတကို ဂရုမစိုက္တဲ့လူ တခ်ိဳ႕ေၾကာင့္၊ ဘာသာစကားေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း တိမ္ေကာလာတာသတိထားမိပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ကရင္ေတြနဲ႔ ွဗမာႏိုင္ငံထဲမွာရွိေနတဲ့ ကရင္ေတြ၊ ကိုယ့္ဘာသာစကားကို မေျပာ တတ္လို႔ပဲလား၊ ေျပာဘို႔ စကားလုံးမရွိလို႔လားဆိုတာေတာ့ က်ဳပ္လည္း အတိအက်မသိတာအမွန္ပဲ။
ထင္ရွားတဲ့၊အလြယ္ကူဆုံးဥပမာတခုႏွစ္ခုေလာက္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ျပခ်င္ပါတယ္။
ဗမာလို ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္မယ္ ဆိုတဲ့စကားကို ထိုင္းကရင္က ဘယ္လိုေျပာသလဲဆိုေတာ့
မေလ ဒူးနန္ လို႔ေျပာပါတယ္။
ဗမာျပည္ထဲမွာေနတဲ့ ကရင္က်ေတာ့ဘယ္လိုေျပာသလဲသိလား။
မေလ ယိုးဖန္ ရုတ္ရွင့္။
ကရင္လို ရုပ္ရွင္ကို ဆု္ဟွင္မိုင့္ (ခ်ေဂါင္မန္႔) လို႔ေျပာပါတယ္။
ဗမာလိုေစ်းကျပန္လာတယ္ ဆိုတာကို ထိုင္းကရင္က ဘယ္လိုေျပာသလဲဆိုေတာ့
ဂယ့္ထိုင္ေလး တလာ။
ဗမာျပည္ထဲက ကရင္က်ေတာ့
ဂယ့္ထိုင္ေလး ေစ်း။

ေစ်းကို ကရင္လို ဘာ့ (ဖ်ာ့)လို႔ေခၚပါတယ္။
ဗမာလို တနလၤာေန႔မွာေတြ႔မယ္ လို႔ေျပာတာကိုထိုင္းႏုိင္ငံထဲက ကရင္က မဒါးေလး ၀မ္းက်န္းခိုး လို႔ေျပာသလို ဗမာႏိုင္ငံထဲက ကရင္က မဒါးေလးတနင္လာ့ ခိုး။
တနလၤာေန႔ကို ကရင္လို မူ.အု္စန္ (မူးအကၽြန္)လို႔ေခၚပါတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔က်ဳပ္တို႔ဟာ နတ္စားကရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဗုဒၶဘာသာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ခရစၥယာန္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာသာမဲ့ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ ႏိုင္ငံကိုပဲေရာက္ေနေရာက္ေန ကရင္တေယာက္အျဖစ္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရပ္တည္ၾကစမ္းပါ။
ကိုယ့္ဘာသာစကားကို လူမ်ိဳးျခားက ဖ်က္စရာမလိုပဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ဖ်က္ေနတာမ်ိဳးရပ္တမ္းက ရပ္ၾကပါ။
မရပ္ဘူးကြ၊ မင္းဘာလုပ္ခ်င္လဲ လို႔ေမးလာရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားရဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ကရင္ေလးေတြ
အိုးနင္းခြက္နင္းကရင္၊ လေအာ့လအယ္ကရင္၊ ေတာင္းကရင္ေတြျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆိုတာ က်ဳပ္ရဲရဲႀကီးေျပာရဲတယ္။
ကရင္ဘေလာ့ဂါေတြ အေနနဲ႔လည္း ကရင္စာအုပ္ေတြကို ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ရွာေဖြစုေဆာင္းတင္ထားၾကပါ။
ကရင္ေတြစာဖတ္အားနည္းေနတာကို အေၾကာင္းျပၿပီး ကရင္စာမေရးပဲမေနပါနဲ႔၊ ကရင္စာနဲ႔ တြဲလွ်က္ ဗမာစာကိုပါတင္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္၊(သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံက စာေပ) ကရင္ေတြ စာဖတ္လိုအား ျမင့္တက္လာႏိုင္ပါတယ္။

ကရင္လ အမည္မ်ား


မင္းစိုးစံ (အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)