ပ်ဴအ႐ိုးအိုးမ်ား ထပ္မံ ေတြ႕ရႇိျခင္းႏႇင့္အတူ ပ်ဴအ႐ိုးကုန္းကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ တူးေဖာ္ ေတြ႕ရႇိ

ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ့ တမုတ္ေရႊဂူႀကီးဘုရား၌

ပ်ဴအ႐ိုးအိုးမ်ားထပ္မံေတြ႕ရႇိျခင္းႏႇင့္အတူ

ပ်ဴအ႐ိုးကုန္းကိုပထမဆံုးအႀကိမ္ တူးေဖာ္ေတြ႕ရႇိ

Wednesday, 20 July 2011

ေရႇးေဟာင္း သုေတသနႏႇင့္ တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရႇိေသာ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕နယ္ ေၾကာင္ပန္းကုန္းေက်းရြာ အနီးရႇိ ပုဂံေခတ္လက္ရာ ေရႇးေဟာင္းဘုရား တစ္ဆူ ျဖစ္သည့္ တမုတ္ရႇင္ပင္
ေရႊဂူႀကီးဘုရား ပရ၀ဏ္ အတြင္း ပ်ဴအ႐ိုးအိုးမ်ား ထပ္မံ ေတြ႕ရႇိျခင္းႏႇင့္အတူ ေရႇးပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးမ်ားတြင္ ေတြ႕ရႇိခဲ့ေၾကာင္း မႇတ္တမ္း တင္ထားျခင္း မရႇိေသးေသာ ပ်ဴအ႐ိုးကုန္း အေဆာက္အဦမ်ား (Primitive Type Of Bury)ကိုလည္း ပထမဆံုး အႀကိမ္ တူးေဖာ္ ေတြ႕ရႇိခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရႇိသည္။

ယခုႏႇစ္ဆန္းပိုင္းက တမုတ္ေရႊဂူႀကီး ဘုရားတြင္ ပ်ဴအ႐ိုးအိုး သံုးလံုး စတင္ ေတြ႕ရႇိခဲ့ၿပီးေနာက္ ဘုရားႀကီး၏ အေရႇ႕ေျမာက္ဘက္ရႇိ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ဂူဘုရား၊ အဂၤေတေဖ်ာ္ကန္တို႕ ၾကားရႇိ ေရႇးပႏၷက္ အုတ္႐ိုးမ်ားၾကားမႇ ပ်ဴအ႐ိုးအိုး ေလးလံုးကို ထပ္မံ တူးေဖာ္ ေတြ႕ရႇိရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႕ျပင္ အ႐ိုးကို အိုးျဖင့္ ျမႇဳပ္ႏႇံျခင္း ဓေလ့ထက္ ေရႇးက်ေသာအ႐ိုး၊ အ႐ိုးျပာ၊ မီးေသြးေခ်ာ္ တို႔ကို စုေပါင္း၍ ေျမက်င္းတူး ျမႇဳပ္ကာ အုတ္ကာ အုတ္မိုး၍ တည္ေဆာက္ေလ့ ရႇိသည့္ အ႐ိုးကုန္း စနစ္ကိုလည္း ပထမဆံုးအႀကိမ္ တူးေဖာ္ ေတြ႕ရႇိရျခင္း ျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆိုပါသည္။

ထပ္မံတူးေဖာ္ ေတြ႕ရႇိမႈႏႇင့္ ပတ္သက္၍ တာ၀န္ယူ ျပဳျပင္ တူးေဖာ္ေနသူ ေရႇးေဟာင္းသုေတသီ ဦး၀င္းေမာင္ (တမၸ၀တီ)က ''ေရႇးေဟာင္း ပ်ဴၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ျဖစ္တဲ့ ဗိႆႏိုး၊ ဟန္လင္း၊ သေရေခတၲရာ၊ မိုင္းေမာ စတဲ့ ၿမိဳ႕ေဟာင္းေတြက ေတြ႕ရႇိခဲ့တဲ့ အ႐ိုးအိုးေတြကို ၃ ရာစုနဲ႕ ၇ ရာစုၾကားက ျဖစ္မယ္လို႔ ခန္႔မႇန္းၾကတယ္။ အခု ဒီမႇာေတြ႕တဲ့ အိုးေတြက ပုဂံေခတ္လက္ရာ ျဖစ္တာရယ္၊ အ႐ိုးေတြက လတ္ဆတ္မႈ ရႇိေနတာရယ္ကို ၾကည့္ၿပီး ခန္႔မႇန္းရရင္ ၇ ရာစုနဲ႔ ၉ ရာစုၾကား ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ထူးျခားတာက မႇတ္တမ္း တင္ထားျခင္း မရႇိေသးတဲ့ ပ်ဴအ႐ိုးကုန္းေတြ ေတြ႕ရႇိတာပါပဲ။ ပ်ဴအ႐ိုးကုန္း ထားရႇိျမႇဳပ္ႏႇံတဲ့ စနစ္က ေရႇးဦး ပ်ဴလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အ႐ိုးအိုးကို မသံုးဘဲ ေျမျမႇဳပ္တဲ့ စနစ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီေဒသဘက္မႇာ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ပ်ဴလူမ်ဳိးေတြဟာ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးေတြထက္ ေခတ္အားျဖင့္ ေနာက္က်ႏုိင္ေပမယ့္ ျမႇဳပ္ႏႇံတဲ့ စနစ္က ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ေခတ္ထက္ ေရႇးက်ႏိုင္တယ္''ဟု ရႇင္းျပသည္။
ေရႇးေဟာင္း ပ်ဴလူမ်ဳိးတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့တြင္ ရပ္႐ြာ တည္ေထာင္ေနထိုင္ၾကသည့္ အခါ သုသာန္ကို ရပ္ရြာ၏ အေနာက္ဘက္တြင္ ထားရႇိၿပီး အ႐ိုးအိုးမ်ား၊ အ႐ိုးကုန္းမ်ားကို ရပ္ရြာ၏ အေရႇ႕ဘက္တြင္ ေနရာ ခ်ထားေလ့ ရႇိကာ အသုဘႏႇင့္ဆိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားကို အမဂၤလာဟု မယူဆၾကေၾကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ မေပၚေသးသည့္ကာလ ျဖစ္သည့္ အတြက္ မိဘဘိုးဘြားတို႔၏ အ႐ိုးႏႇင့္ျပာမ်ားကို ရြာဦးတြင္သာ ျမႇဳပ္ႏႇံေလ့ရႇိၿပီး တိုင္တည္ ကိုးကြယ္စရာ နတ္မ်ား အျဖစ္ လက္ခံ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သမိုင္း မႇတ္တမ္းမ်ား အရ သိရသည္။

Source from
Eleven Media Group. All rights reserved.