အဝ္ထီ့(ေအာ္ထိ)ေရေသာက္မယ္

အဝ္ထီ့

က်ဳပ္နာမည္က မႈံမႊား၊ က်ဳပ္ႀကိဳက္တဲ့အစာက စဥ္းေကာ၊ ေကာက္ညႇင္းေပါင္း၊ အႀကိဳက္ဆုံး အရည္က ေတာအရက္အျပင္းစား(ဦးရည္) အႀကိဳက္ဆုံးပစၥည္းေတြက ဓါးမႀကီး၊စဥ့္နီတုံးႀကီး၊ၾကည့္မွန္(ကိုယ္လုံးေပၚ) က်ဳပ္ပညာအရည္အခ်င္းက ေသစာရွင္စာဖတ္တတ္႐ုံ၊ က်ဳပ္အသက္က ေလးဆယ့္ေလးႏွစ္၊ သားသမီးစုစုေပါင္း ေျခာက္ေယာက္၊ က်ဳပ္ေမြးတာက ေမာ္စကိုေဒသ၊ က်ဳပ္အခုေရာက္ေနတာက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ထိုင္းဗမာနယ္စပ္ ဒုကၡသည္စခန္းကေနလာတာ၊ ဒုကၡသည္ဆိုတဲ့အတိုင္း ဒုကၡေတြဗလပြနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။
ဒုကၡသည္ဘဝဆိုတာ အင္မတန္ကို ဆိုးရြားတဲ့ဘဝဗ်၊ ဒုကၡသည္စခန္းထဲ မေနဘူးပဲ ႏိုင္ငံျခားကိုထြက္လာတဲ့ လူေတြကေတာ့ ဒုကၡသည္ေတြရဲ့ဘဝကို အခြင့္ထူးခံဘဝလို႔ထင္မွတ္ေလမလား။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ။
ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒုကၡသည္ျဖစ္ေပမယ့္ ေမာ္ေတာ္ကား၊ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ကုန္စုံဆိုင္၊တယ္လီဖုံး၊ အင္တာနက္ စတာေတြနဲ႔ႀကီးပြါးခ်မ္းသာတဲ့လူေတြအရွိသား။
သူမ်ားအေၾကာင္းမေျပာေတာ့ပါဘူး၊ တရားသေဘာနဲ႔ေျဖလိုက္ပါတယ္၊ ခ်မ္းသာတာက ေငြရွိလို႔၊ ရိကၡာ မရတာက ေငြမေပးႏိုင္လို႔။ (ႏိုင္ငံတကာကိုေရာက္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေအာက္ထစ္ ရပ္ကြက္မွဴးလုပ္ခဲ့တဲ့ သူေတြ (အခ့်ိဳ) သိၾကပါတယ္ေနာ)
က်ဳပ္တို႔မိသားစု စခန္းထဲကထြက္လာတဲ့ေန႔ဟာ ငရဲျပည္ကလြတ္ထြက္လာသလိုခံစားရတယ္၊
ေရကိုလုရတယ္၊ေငြေပးႏိုင္တဲ့လူကေတာ့ ေရအတြက္မပူရဘူး။
ေရစက္က ခဏခဏပ်က္တယ္(ရပ္ထားတတ္တယ္ ဆီကဘတ္ေငြျဖစ္ကုန္လို႔)
ေန႔စားထြက္လုပ္ရင္ အဖမ္းခံရတယ္(ေန႔စားလုပ္လို႔ဝင္ေငြရွိရင္ ေငြတိုးခ်စားတဲ့လူ တြက္ေျခမကိုက္ဘူး)
ထားလိုက္ပါဗ်ာ။
ထိုင္းႏိုင္ငံကေန အေမရိကန္ႏိုင္ငံအထိ ခရီးတေလွ်ာက္ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ပုံေလးေရးျပခ်င္
လို႔ပါ၊
ထိုင္းကေနဂ်ပန္အထိကေတာ့ အားလုံးေအးေအးေဆးေဆးပဲ။အားလုံးနီးပါးကထိုင္းလို(ကိန္)တယ္ေလ။
ဂ်ပန္ကေန အေမရိကန္ခရီးစဥ္မွာေတာ့ ဘိုလို(မကိန္)တဲ့အတြက္ ျပႆနာကစတာပဲ၊ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္
ေရဆာလို႔ႀကံဳရတာေလး။
ေလယာဥ္မယ္က ခရီးသည္ေတြကိုလိုက္ေမးေနပါတယ္ What do you like to drink? Coffee or tea?
ေရဆာတဲ့အမ်ိဳးသမီးက ေအာ္ထိလို႔ေျဖလိုက္ေတာ့၊ အင္မတန္ပူတဲ့ေရေႏြးၾကမ္းခြက္နဲ႔ပက္ပင္းတိုးပါေလေရာ။
အခ်ိန္ရရင္ရသလို ဒုကၡသည္ေတြအေၾကာင္း ေရးပါဦးမယ္။
က်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစ။

ေရႊက်င္သား August 11 2009