တံခါးတခ်ပ္ကို လွပ္ၾကည့္စဥ္

တံခါးတခ်ပ္ကို လွပ္ၾကည့္စဥ္
အပိုင္း(၁)
(မင္းစိုးစံ)

မွန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
မွန္ထဲက က်ဳပ္ပုံ
မယုံခ်င္စရာ
အၾကင္နာမ်က္ဝန္းနဲ႔
ျပဳံးေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္္း
ရႊင္လန္းတဲ့မ်က္လုံး
ကုန္းအဆုံးေရအဆုံးမွာ
က်ဳပ္သာ အခန္႔ညားဆုံးေပါ့ဗ်ာ။

က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္
ေတာ္ေတာ္ဟုတ္အရမ္းေတာ္
စြမ္းပကားေတြနဲ႔ျပည့္ေမာက္
အျပစ္မဲ့တဲ့လူသား
ရွားပါးတဲ့အက်င့္မ်ားက်င့္တာမို႔
ကမၻာမွာက်ဳပ္သည္သာလွ်င္
သူေတာ္စင္သူေတာ္ေကာင္းေပါ့ဗ်ာ။

မဟုတ္မတရားတာမွန္ရင္
ေတာ္လွန္ဘို႔အဆင္သင့္
က်ဳပ္လုပ္ရင္အကုန္မွန္တယ္
က်ဳပ္ေျပာတယ္ဆိုရင္သဘာဝက်တယ္
ဒီေလာက,ႀကီးမွာ
က်ဳပ္သာလွ်င္သူရဲေကာင္းေပါ့ဗ်ာ။

အမွန္ေတာ့…….
က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္
ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့သုံးသပ္ခ်က္ရယ္
ေပါ့ပ်က္ပ်က္အသိတရားေတြနဲ႔
လြဲမွားေနတဲ့အျမင္ေတြကိုေပါင္းၿပီး
အတၱကိုဘုရားလိုကိုးကြယ္ေနပါလားဆိုတာ
သိသြားတာနဲ႔အတူ
က်ဳပ္ဆိုတဲ့ က်ဳပ္ဟာ……..
လူ႔ဌာန,ပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးတခုလုံးကို
ပ်က္ဆီးသည္ထက္
အဆုံးစြန္ဆုံးပ်က္ဆီးေအာင္
ဟန္ေဆာင္ေနသူေတြထဲက
႐ုိင္းျပေနတဲ့
တယယ့္အ႐ိုင္းစိုင္းဆုံးနဲ႔
ပညာအမဲ့ဆုံး လူတေယာက္ပါ။

မင္းစုိးစံ
အေဝးေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး